ਕੁੜਤਾ ਤਾਂ ਜੀਜਾ ਪੱਕੇ ਮੇਚ ਦਾ
ਵਿਚ ਤੂੰ ਡਰਨੇ ਮੰਗੂੰ ਹੱਲੇਂ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ ਖਾਰੀ।
ਕੌਡੀ ਬਾਡੀ ਖੇਡਦੇ ਮੁੰਡੇ,
ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਬਲ-ਕਾਰੀ।
ਆ ਜੋ ਜੀਹਨੇ ਕੌਡੀ ਖੇਡਣੈ,
ਕੱਠ ਹੋ ਗਿਆ ਭਾਰੀ।
ਤਨ ਵਿੱਚ ਜਾਨ ਨਹੀਂ……..,
ਕੀ ਕਰੂਗੀ ਯਾਰੀ।
ਟੱਲੀਆਂ ਟੱਲੀਆਂ ਟੱਲੀਆਂ,
ਸਾਨੂੰ ਦੇਖ ਲੋ ਭੈਣੋ,
ਅਸੀਂ ਨੱਚ ਚੱਲੀਆਂ,
ਸਾਨੂੰ ……,
ਸ਼ਹਿਰ ‘ਚ ਜਾ ਕੇ ਪਿੰਡ ਦਾ ਰਸਤਾ ਭੁੱਲਿਆ ਏ,
ਉਹਦਾ ਰਸਤਾ ਬੈਠਾ ਕੱਲ੍ਹ ਦਾ ਵੇਖ ਰਿਹਾਂ।
ਸੁਣ ਨੀ ਚਾਚੀਏ ਸੁਣ ਨੀ ਤਾਈਏ
ਸੁਣ ਵੱਡੀਏ ਭਰਜਾਈਏ
ਪੇਕੇ ਵੀਰ ਬਿਨਾਂ ਨਾ ਆਈਏ
ਸਹੁਰੇ ਕੰਤ ਬਿਨਾਂ ਨਾ ਜਾਈਏ
ਰੰਗ ਦੇ ਕਾਲੇ ਨੂੰ
ਨਾਭਿਓਂ ਕਲੀ ਕਰਾਈਏ।
ਜੋ ਵੱਡੀ ਨਾਕਾਮੀ ਝੱਲਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਤੇ ਰੱਖਦੇ ਹਨ,
ਸਿਰਫ਼ ਉਹੀ ਵੱਡੀ ਕਾਮਯਾਬੀ ਹਾਸਲ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ
ਪੁਰਸ਼ ਪਾਣੀ ਵਾਂਗ ਲੰਮੇ ਵਹਿਣ ਵਿਚ ਵਿਚਰਦਾ ਹੈ, ਇਸਤਰੀ ਹਵਾ ਵਾਂਗ ਨਿੱਕੇਨਿੱਕੇ ਹਵਾਲਿਆਂ ਨਾਲ ਛੂੰਹਦੀ ਹੈ।
ਅਸਮਾਨ ਅਤੇ ਦਰੱਖਤਾਂ ਨੂੰ ਰੋਜ਼ ਵੇਖਣ ਨਾਲ, ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਤੰਦਰੁਸਤ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।
ਭੋਰਾ ਚੱਜ ਨਾ ਗੱਭਰੂਆ ਤੈਨੂੰ ਵੇ
ਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਲੈਣ ਆ ਗਿਆ
ਭੋਰਾ ਚੱਜ ਨਾ ਗੱਭਰੂਆ ਤੈਨੂੰ
ਵੇ ਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਲੈਣ ਆ ਗਿਆ
ਖ਼ਤ ਵਿਚ ਹੀ ਕਿਧਰੇ ਲਿਖਿਆ ਕਰ ਕੀ ਹਾਲ ਹੈ ਕੀ ਚਾਲ ਹੈ
ਜਿਸ ਹਿੱਕ ‘ਤੇ ਸੀ ਲਾਕੱਟ ਲਟਕਦਾ ਉਸ ਹਿੱਕ ਦਾ ਹੁਣ ਕੀ ਹਾਲ ਹੈ
ਇਕ ਜਿੰਦਾ ਇਕ ਕੁੰਜੀ ਐ
ਬੇ ਕੋਈ ਗਿਆਰਾਂ ਬੁਰਜ ਦੇ ਬਾਰ
ਪੂਰੇ ਕਿਵੇਂ ਆਉਣਗੇ
ਬੇ ਕੋਈ ਬੈਹਕੇ ਗੱਲ
ਬੇ ਅਨਪੜ੍ਹ ਮੂਰਖਾ ਬੇ-ਬਚਾਰ
ਦਲਮੇਂ ਮਾਂਹ ਕੁੜੇ
ਨੀ ਦਲਮੇਂ ਮਾਂਹ ਕੁੜੇ
ਮਾਮੇ ਨੇ ਮਾਮੀ ਪੁੱਠੀ ਕਰਤੀ
(ਛੜਿਆਂ ਨੇ ਮਾਮੀ ਪੁੱਠੀ ਕਰ ‘ਤੀ)
ਟੰਗਾਂ ਕਰਤੀਆਂ ‘ਤਾਂਹ ਕੁੜੇ