ਤੇਰੀ ਮੇਰੀ ਲੱਗੀ ਨੂੰ ਜਹਾਨ ਸਾਰਾ ਜਾਣਦਾ,
ਐਵੇ ਫਿਰੇ ਦੇ ਤੰਬੂ ਕਾਗਜਾਂ ਦੇ ਤਾਣਦਾ,
ਐਵੇ ਫਿਰੇ ………,
ਨੀਵੀਂ ਢਾਲ ਚੁਬਾਰਾ ਪਾਇਆ
ਕਿਸੇ ਵੈਲੀ ਨੇ ਰੋੜ ਚਲਾਇਆ
ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵੈਲੀ
ਫੇਰ ਪਿੰਡ ਬਦਮਾਸ਼ ਲਿਖਾਇਆ
ਧੰਨੀਏ ਬਦਾਮ ਰੰਗੀਏ
ਮੇਰੀ ਪੱਗ ਨੂੰ ਦਾਗ ਕਿਉਂ ਲਾਇਆ
ਚੁਗਦੇ ਹੰਸਾਂ ਦਾ
ਰੱਬ ਨੇ ਵਿਛੋੜਾ ਪਾਇਆ।
ਸਮਿਆਂ ਦੇ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਭਿੱਜ ਕੇ ਕਿਧਰੇ ਇਹ ਗਲ ਹੀ ਨਾ ਜਾਵਣ,
ਬੰਦ ਪਏ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਤਰਸਣ ਏਹਨਾਂ ਉੱਤੇ ਦਸਤਕ ਲਿਖਦੇ।
ਸਫਲਤਾ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ
ਸੁਪਨੇ ਦੇਖਣ ਤੋਂ ਹੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ।
ਆਹ ਪਾਈਏ ਪੀਂਘ ਬਰੋਟੇ ਵਿੱਚ ਨੀ
ਹੀਂਗ ਚੜ੍ਹਾਈਏ ਚੱਲ ਖਿੱਚ ਖਿੱਚ ਨੀ
ਮਾਂ ਦੇ ਹੱਥ ਦੀ ਮੱਖਣੀ ਖਾਧੀ
ਕਰ ਦੇਈਏ ਅੱਜ ਦੂਣੀ
ਨੀਂ ਲੰਮੀਆਂ ਹੀਂਗਾਂ ਨਾਲ ਅੱਜ ਅੰਬਰਾਂ ਦੀ ਹਿੱਕ ਛੂਹਣੀ
ਨੀਂ ਲੰਮੀਆਂ ਹੀਂਗਾਂ ਨਾਲ ਅੱਜ ਅੰਬਰਾਂ ਦੀ ਹਿੱਕ ਛੂਹਣੀ
ਪਿਆਰ ਕਰ ਰਹੇ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਨੂੰ, ਵਿਆਹਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਵਧੇਰੇ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ, ਤੌਖਲਿਆਂ ਅਤੇ ਮੁਸ਼ਕਿਲਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
ਇਕ ਭਰੋਸੇਯੋਗ ਦੋਸਤ, ਇਕ ਵਿਦਵਾਨ ਅਧਿਆਪਕ, ਇਕ ਸੋਹਣਾ ਪਿਆਰ, ਇਕ ਚੰਗਾ ਸ਼ੌਕ ਆਦਿ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਸਵਰਗ ਬਣਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
ਮਰ ਗਿਆ ਤਨਵੀਰ ਹੋਈ ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਖ਼ਬਰ
ਨਾਲ ਦੇ ਕਮਰੇ ‘ਚ ਓਵੇਂ ਰੇਡੀਉ ਵੱਜਦਾ ਰਿਹਾ
ਮੈਨੂੰ ਲਾੜੇ ਦੇ ਕੁੜਤੇ ਦਾ ਝੋਰਾ
ਕੀਹਨੇ ਕੁੜਤਾ ਸਿਉਂਤਾ ਸੀ
ਉਹਦੀ ਮਾਂ ਦਾ ਯਾਰ ਦਰਜੀ
ਉਹਨੇ ਕਰੀ ਮਨ ਮਰਜੀ
ਉਹਨੇ ਕੁੜਤਾ ਸਿਉਂਤਾ ਸੀ
ਮੈਨੂੰ ਲਾੜੇ ਦੀ ਜੁੱਤੀ ਦਾ ਝੋਰਾ
ਕੀਹਨੇ ਜੁੱਤੀ ਸਿਉਂਤੀ ਸੀ
ਉਹਦੀ ਅੰਮਾ ਦਾ ਯਾਰ ਮੋਚੀ
ਉਹਨੇ ਦੂਰ ਦੀ ਸੋਚੀ
ਉਹਨੇ ਜੁੱਤੀ ਸਿਉਂਤੀ ਸੀ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ ਬੁਟਾਹਰੀ।
ਰੁੱਖਾਂ ਦੀਆਂ ਦੁਪਾਸੀ ਲੜੀਆਂ,
ਨਹਿਰ ਸਰਹੰਦ ਪਿਆਰੀ।
ਦੂਰੋਂ ਫੁੱਲ ਇਓਂ ਲਗਦੇ ਨੇ,
ਰੰਗੇ ਰੱਬ ਲਲਾਰੀ।
ਮਹਿਕ ਮਿੱਟੀ ਦੀ……..,
ਸੱਚੀ ਅਤੇ ਪਿਆਰੀ।
ਤੇਰੇ ਜਿਹੇ ਨੂੰ ਵੇ ਮੈ ਟਿੱਚ ਨਾ ਜਾਣਦੀ,
ਤੇਰਾ ਮੇਰਾ ਨਾ ਕੋਈ ਮੇਚ ਮੁੰਡਿਆਂ,
ਤੇਨੂੰ ਮੋਗੇ ਦੀ ਮੰਡੀ ਚ ਆਵਾ ਵੇਚ ਮੁੰਡਿਆਂ,
ਤੈਨੂੰ ਮੋਗੇ ……..,
ਕਾਨਾ-ਕਾਨਾ-ਕਾਨਾ
ਕੁੜੀਏ ਨਾਈਆਂ ਦੀਏ
ਤੇਰਾ ਬਹੁਤ ਕੀਮਤੀ ਬਾਣਾ
ਚਾਂਦੀ ਦਾ ਤੇਰਾ ਪਲੰਘ ਜੁ ਕੁੜੀਏ
ਸੋਨੇ ਦਾ ਸਿਰ੍ਹਾਣਾ
ਲੈਂਦੀ ਲੋਟਣੀਆਂ
ਕੰਤ ਕਬੂਤਰ ਨਿਆਣਾ।