ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਰਾਈਂ।
ਨੈਣਾਂ ਵਿੱਚ ਨੀਂਦ ਨਾ ਪਵੇ,
ਦਾਰੂ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਯਾਰ ਪਿਲਾਈ।
ਉਮਰ ਨਿਆਣੀ ਸੀ,
ਭੁੱਲ ਕੇ ਯਾਰ ਨਾਲ ਲਾਈ।
ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਫੜ ਮਿੱਤਰਾ….
ਮੇਰੀ ਨਰਮ ਕਲਾਈ।
ਤੋੜਣ ਗਈ ਸੀ ਫਲੀਆਂ,
ਤੇ ਤੋੜ ਲਿਆਈ ਭੂਕਾਂ,
ਮੈ ਪੇਕੇ ਸੁਣਦੀ ਸਾਂ,
ਸੱਸੇ ਤੇਰੀਆਂ ਕਰਤੂਤਾਂ,
ਮੈ ਪੇਕੇ ………,
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ ਮਾੜੀ
ਬਈ ਉੱਥੇ ਦੀ ਇੱਕ ਨਾਰ ਸੁਣੀਂਦੀ
ਬੜੀ ਸ਼ੁਕੀਨਣ ਭਾਰੀ
ਲੱਕੋਂ ਪਤਲੀ ਪੱਟੋਂ ਮੋਟੀ
ਤੁਰਦੀ ਲੱਗੇ ਪਿਆਰੀ
ਬਾਥੋਂ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦੇ
ਫਿਰਦੀ ਮਾਰੀ-ਮਾਰੀ।
ਬੁੱਲ੍ਹ ਬੱਚੇ ਦੇ ਚੁੰਮਣ ਜੋਗੇ ਕਿੰਨੇ ਸੁੱਚੇ ਸੋਹਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹ।
ਇੰਨੇ ਸੁੱਚੇ ਲੱਭੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਕਿਤੇ ਨਾ ਹੋਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹ।
ਇੱਕ ਕਾਮਯਾਬ ਵਿਅਕਤੀ ਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਵਿੱਚ
ਫ਼ਰਕ ਤਾਕਤ ਜਾਂ ਗਿਆਨ ਦੀ ਘਾਟ ਨਹੀਂ
ਸਗੋਂ ਇੱਛਾ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਘਾਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ
ਲੰਗਰ ਵਿਚ, ਸੰਗਤ-ਪੰਗਤ ਬਦਲਦੀ ਹੈ, ਦਾਲ ਉਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਵੀ ਕੋਈ ਇਸਤਰੀ-ਪੁਰਸ਼ ਚੰਗੇ ਮੌਸਮ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਨ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਕੇਵਲ ਮੌਸਮ ਵਿਚਾਰਨਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
ਜਿੜ੍ਹੀ ਏਕਾਂਤ ਵਿਚ ਮੈਂ ਤੂੰ ਮਿਲੇ ਸਾਂ ਉਹ ਨਹੀਂ ਲਭਦੀ
ਬੜਾ ਹੈ ਸ਼ੋਰ ਉਂਜ ਤਾਂ ਦੋਸਤਾ ਸਾਡੇ ਗੁਆਹਾਂ ਦਾ
ਭਾਵੇਂ ਫ਼ਾਸਲੇ ਹਜ਼ਾਰ ਰਾਹ ਬੜੇ ਦੁਸ਼ਵਾਰ
ਦੂਰੋਂ ਦੂਰ ਤਾਂ ਵੀ ਲੱਗੀਏ ਪਿਆਰਿਆਂ ਦੇ ਵਾਂਗ
ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਚਫੇਰੇ ਸੁੰਨ ਮਸਾਨ
ਦੁਨੀਆਂ ਸੋਵੇ ਮਾਮੀ ਜਾਗੇ
ਕਿਹੜਿਆਂ ਧਗੜਿਆਂ ਨੂੰ ਡੀਕਦੀ
ਨੀ ਪੁੱਠੇ ਬੱਟਦੀ ਐ ਤ੍ਹਾਗੇ
ਤੂੰ ਤਾਂ ਕੁੜੀਏ ਬਾਹਲੀ ਸੋਹਣੀ,
ਘਰ ਵਾਲਾ ਤੇਰਾ ਕਾਲਾ।
ਉਹ ਨਾ ਕਰਦਾ ਕੰਮ ਦਾ ਡੱਕਾ,
ਤੂੰ ਕਰਦੀ ਐਂ ਬਾਹਲਾ।
ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਕਹਿਨਾਂ ਕੁੜੀਏ,
ਤੂੰ ਵੱਟ ਲੈ ਹੁਣ ਟਾਲਾ।
ਤੂੰ ਪਈ ਫੁੱਟ ਵਰਗੀ,
ਭੂੰਡ ਤੇਰੇ ਘਰ ਵਾਲਾ।
ਤੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਨੱਚੀ ਜੱਟੀ,
ਨੱਚੀ ਲਲਕਾਰ ਕੇ,
ਚੜਦੀ ਜਵਾਨੀ,ਨੱਚੀ
ਅੱਡੀ ਮਾਰ ਮਾਰ ਕੇ,
ਚੜਦੀ ……..,
ਕਾਨਾ-ਕਾਨਾ-ਕਾਨਾ
ਪਤਲੇ ਜਵਾਈ ਵਾਲੀਏ
ਤੇਰਾ ਗੱਡ ਦਿਆਂ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਡਰਨਾ
ਘਰ ਦੀ ਕਣਕ ਬਚੂ
ਨਾਲ ਡਰਦਾ ਮਿਰਗ ਨਾ ਵੜਨਾ
ਟੇਸ਼ਨ ਜੈਤੋ ਦਾ
ਜਿੱਥੇ ਡਾਕ ਗੱਡੀ ਨੇ ਖੜ੍ਹਨਾ
ਪਰ੍ਹੇ ਹੋ ਜਾ ਵੇ ਬਾਬੂ
ਅਸੀਂ ਯਾਰ ਗੁੱਸੇ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ
ਰੰਗ ਦੇ ਕਾਲੇ ਦੇ
ਨਾਲ ਕਦੇ ਨੀ ਚਨਾ।