ਰੁੱਗ ਕੁੜੇ ਚਰ੍ਹੀ ਦਾ ਰੁੱਗ ਕੁੜੇ
ਆਪਣੀ ਜਾਣੇ ਲਾੜਾ ਬਣ ਤਣ ਫਿਰਦਾ
ਸਾਡੇ ਭਾਅ ਦਾ ਤਾਂ ਉਹ ਬੁੱਗ ਕੁੜੇ
ਰੁੱਗ ਕੁੜੇ ਚਰ੍ਹੀ ਦਾ ਰੁੱਗ ਕੁੜੇ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਪਟਾਕਾ।
ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਸੀ ਚੋਰੀ ਕੀਤੀ,
ਫੇਰ ਮਾਰ ਲਿਆ ਡਾਕਾ।
ਕਈ ਸਾਲ ਦੀ ਕੈਦ ਬੋਲਗੀ,
ਨਾਲ ਪਿਹਾਇਆ ਆਟਾ।
ਭਾਬੀ ਵਰਜ ਰਹੀ……..,
ਵੇ ਦਿਓਰਾ ਬਦਮਾਸ਼ਾ।
ਜਿੱਥੇ ਜੈ ਕੁਰੇ ਤੂੰ ਬਹਿ ਜਾਵੇ,
ਹੋਜੇ ਚਾਨਣ ਚਾਰ ਚੁਫੇਰੇ,
ਨੀ ਸਾਲ ਸੋਲਵਾਂ ਚੜੀ ਜਵਾਨੀ,
ਬਸ ਨਹੀਂ ਕੁਝ ਤੇਰੇ,
ਕੀ ਸਵੇਰਾ ਹੋਇਗਾ ਕਿ ਜਿਸ ਨੇ ਰਾਤ ਭਰ,
ਦੀਵਿਆਂ ਦੀ ਥਾਂ ਸਦਾ ਜੁਗਨੂੰ ਜਲਾਏ ਹੋਣਗੇ।
ਨੀ ਤੇਰੇ ਤੇ ਕੁੜੀਏ ਜ਼ੋਰ ਜੁਆਨੀ
ਮੈਂ ਨੀ ਉਮਰ ਦਾ ਨਿਆਣਾ
ਨੀ ਕੋਈ ਦਿਨਾਂ ਨੂੰ ਚੜ੍ਹ ਜੂ ਜੁਆਨੀ
ਬੀਤੂ ਗੁਰੂ ਦਾ ਭਾਣਾ
ਹਿੱਕ ਨਾਲ ਜਾ ਲੱਗਦੀ
ਪਾ ਕੇ ਗੁਲਾਬੀ ਬਾਣਾ।
ਸਿਰਫ਼ ਜਾਣਕਾਰੀ ਹੋਣਾ ਹੀ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ, ਸਾਨੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਵੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ
ਸਿਰਫ਼ ਇੱਛਾ ਹੀ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ, ਸਾਨੂੰ ਕੁਝ ਕਰਨਾ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ।
ਜਿਉਂ-ਜਿਉਂ ਪੁਲੀਸ ਦਾ ਅਮਲਾ ਵੱਧਦਾ ਹੈ, ਜੁਰਮ ਘਟਦੇ ਨਹੀਂ ਵਧਦੇ ਹਨ।
ਅੰਨ੍ਹੀ ਗੁਫ਼ਾ ਜਿਹਾ ਰਸਤਾ ਹੈ ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਜਾਈਏ ਅੱਗੇ
ਕੀ ਉਹਨਾਂ ਰਾਹੀਆਂ ਦੀ ਹੋਣੀ ਜਿਹੜੇ ਰਹਿਬਰਾਂ ਠੱਗੇ
ਜੀਜਾ ਨਾ ਤੇਰੇ ਦਾਹੜੀ ਚੱਜ ਦੀ
ਨਾ ਮੂੰਹ ਤੇ ਕੋਈ ਨੂਰ
ਅੱਖਾਂ ਤਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ਚੁੰਨ੍ਹ ਮਚੁੰਨ੍ਹੀਆਂ
ਬੇ ਤੇਰੀ ਬੂਥੀ ਵਾਂਗ ਲੰਗੂਰ
ਮਾਏ ਨੀ ਤੈਂ ਵਰ ਕੀ ਸਹੇੜਿਆ,
ਪੁੱਠੇ ਤਵੇ ਤੋਂ ਕਾਲਾ।
ਆਉਣ ਜੁ ਸਈਆਂ ਮਾਰਨ ਮਿਹਣੇ,
ਔਹ ਤੇਰੇ ਘਰ ਵਾਲਾ।
ਮਿਹਣੇ ਸੁਣ ਕੇ ਇਉਂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ,
ਜਿਉਂ ਆਹਰਨ ਵਿਚ ਫਾਲਾ।
ਸਿਖਰੋਂ ਟੁੱਟ ਗਈ ਵੇ,
ਖਾ ਕੇ ਪੀਂਘ ਹੁਲਾਰਾ।
ਤਾਰਾਂ ਤਾਰਾਂ ਤਾਰਾਂ ਨੀ,
ਚੁੱਪ ਚੁੱਪ ਕਿਉ ਫਿਰਨ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੀ,
ਚੁੱਪ ਚੁੱਪ ………,
ਕੀਲ ਜਾਂਦੀ ਏ ਜਦੋਂ ਜਿੰਦ ਜਾਦੂ ਬਣ ਕੇ,
ਕੋਈ ਚੰਚਲ ਜਿਹੀ ਮੁਟਿਆਰ ਗ਼ਜ਼ਲ ਔੜ੍ਹਦੀ ਏ।