ਜਿਹੜੇ ਆਪਣੀ ਬੀਮਾਰੀ ਦੇ ਵੇਰਵੇ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਾਲ ਸੁਣਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਬੀਮਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਉਹ ਆਪ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਤੂੰ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦਾ ਤੋੜ ਕੇ ਮੁਸਕਰਾਵੇਂਗਾ
ਤਾਂ ਇਹ ਵੀ ਸੋਚ ਕਿੰਨੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਵਿਚ ਬਦਲ ਜਾਵੇਂਗਾ
ਮੈਂ ਸੁਣਿਐਂ ਲੀਕ ਪੱਥਰ ਤੋਂ ਮਿਟਾਈ ਜਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ
ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਤੋਂ ਫਿਰ ਕਿੱਦਾਂ ਮਿਟਾਵੇਂਗਾ
ਖੰਡ ਚੌਲਾਂ ਦੀ ਬੁਰਕੀ ਬੇ ਲਾੜਿਆ
ਤੈਂ ਤਾਂ ਕਦੇ ਨਾ ਦੇਖੀ ਵੇ
ਲੈ ਲੈ ਗਰਾਹੀਆਂ ਕੰਜਰ ਦਿਆਂ ਪੁੱਤਾ
ਤੂੰ ਆ ਗਿਆ ਪਖੀਰਾਂ ਦੇ ਭੇਖੀਂ ਵੇ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਘਰਿਆਲਾ।
ਇਸ਼ਕੇ ਦਾ ਰੋਗ ਚੰਦਰਾ,
ਵੈਦ ਕੋਈ ਨੀ ਹਟਾਵਣ ਵਾਲਾ।
ਝਗੜੇ ਇਸ਼ਕਾਂ ਦੇ,
ਕੌਣ ਜੰਮਿਐਂ,ਮਿਟਾਵਣ ਵਾਲਾ।
ਮਾਰਾਂ ਇਸ਼ਕ ਦੀਆਂ ……….,
ਰੱਬ ਨੀ ਮਿਟਾਵਣ ਵਾਲਾ।
ਡੰਡੀਆਂ ਕਰਾਦੇ ਹਾਣੀਆਂ,
ਵੇ ਮੈ ਮੇਲਾ ਵੇਖਣ ਜਾਣਾ,
ਡੰਡੀਆਂ ਕਰਾਦੇ …….,
ਕਿਸੇ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ ਪੈ ਕੇ ਗੁਆ ਬੈਠੇ ਖੁਰਾ ਆਪਣਾ।
ਅਸੀਂ ਕੀ ਹਾਂ ਤੇ ਕਿਹੜੇ ਹਾਂ ਕੀ ਦੱਸੀਏ ਪਤਾ ਆਪਣਾ।
ਤੇਰੇ ਪੈਰੀਂ ਵੀ ਕੰਡੇ ਨੇ, ਮਿਰੇ ਪੋਟੇ ਵੀ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਨੇ,
ਮਿਰਾ ਦਾਰੂ ਵੀ ਹੋ ਜਾਸੀ, ਉਪਾ ਕਰ ਦੋਸਤਾ ਆਪਣਾ।
ਸੁਣ ਵੇ ਮੁੰਡਿਆ ਬਾਗ ਲਵਾਈਏ
ਚਾਰੇ ਬਾਰ ਰਖਾਈਏ
ਬਾਗਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਮੋਰ ਬੋਲਦੇ
ਲਾਲ ਢਾਠੀਆਂ ਵਾਲੇ
ਨਾ ਤਾਂ ਖਾਂਦੇ ਕੁੱਟੀਆਂ ਚੂਰੀਆਂ
ਨਾ ਖਾਂਦੇ ਜੱਗ ਮੇਵਾ
ਨਾਰ ਬਿਗਾਨੀ ਦੀ
ਮੂਰਖ ਕਰਦੇ ਸੇਵਾ।
ਕਿਸੇ ਦੀ ਵੀ ਬੇਵੱਸੀ ਤੇ ਨਾ ਹੱਸੋ,
ਇਹ ਵਕਤ ਹੈ, ਕਿਸੇ ਤੇ ਵੀ ਆ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਉਹ ਫੁੱਲਾਂ ਲੱਦੀ ਮੌਲਸਰੀ ਦੀ ਟਾਹਣੀ ਹੈ
ਖਿੜ ਖਿੜ ਹਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਪਾਣੀ ਹੈ
ਮੈਂ ਇਕ ਗੀਤ ਤੇ ਉਹ ਜੰਗਲ ਦੀ ਚੀਕ ਬਣੀ
ਕਤਰਾ ਕਤਰਾ ਦਰਦ ਦੋਹਾਂ ਦਾ ਹਾਣੀ ਹੈ
ਜੀਜਾ ਪਾਂਧਾ ਦੱਛਣਾ ਮੰਗਦਾ ਬੇ
ਵੇ ਦੱਛਣੀਂ ਦੱਸ ਕੀ ਵੇ ਦਈਏ
ਦੱਛਣਾਂ ‘ਚ ਮੇਰੀ ਬੇਬੇ ਦੇ ਦੋ
ਨੀ ਸਾਡੇ ਮੁੱਕ ‘ਗੇ ਰਪੱਈਏ
ਬੇਬੇ ਨੂੰ ਦੱਛਣੀਂ ਦੇ ਕੇ ਭੈਣੇ
ਸੀਸਾਂ ਪਾਧੇ ਤੋਂ ਲਈਏ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਬੁਆਣੀ।
ਲੰਬੇ ਸਾਰੇ, ਘੁੰਡ ਵਾਲੀਏ,
ਜਾਂਦੀ ਨਾ ਰਮਜ ਪਛਾਣੀ।
ਮੈਂ ਤਾਂ ਦਿਓਰ ਲੱਗਦਾ,
ਘੁੰਡ ਕੱਢ ਕੇ, ਨਾ ਬਣ ਬਗਾਨੀ।
ਭਾਬੀ ਤੇਰੀ ਤੋਰ ਦੇਖ ਕੇ………,
ਛੇੜਦੇ ਸੱਥਾਂ ਦੇ ਹਾਣੀ।
ਡੋਲ
ਬਣਾ ਵਿੱਚ ਆ ਜਾਈ ਵੇ,
ਸੁਣ ਕੇ ਮੇਰਾ ਬੋਲ,
ਬਣਾ ਵਿੱਚ …….,