ਲਹਿਜੇ ਸਮਝ ਆ ਜਾਂਦੇ ਆ ਪਰਧਾਨ ਮੈਨੂੰ ਲੋਕਾਂ
ਬਸ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਕਰਨਾ ਮੈਨੂੰ ਚੰਗਾ ਨਹੀ ਲੱਗਦਾ
ਮੈਂ ਮਾਨਸਾ ਜਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਇੱਕ ਨਿੱਕੇ ਜਿਹੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਜਨਮੀ ਕੁੜੀ ਆ , ਮੇਰਾ 1988 ਦਾ ਜਨਮ ਆ , ਮੈਂ ਪਿੰਡ ਦੇ ਸਰਕਾਰੀ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜੀ ਫੇਰ ਮਾਨਸਾ ਨਹਿਰੂ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਬੀ ਏ ਕੀਤੀ, ਜਦੇ ਦੂਜੇ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਸੀ , ਇੱਕ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਮੇਰਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਿਆ ਕਰਨਾ , ਮੈਂ ਕਾਫੀ ਅੱਕ ਗਈ ਸੀ ਉਸ ਤੋਂ । ਉਹਨੇ ਕਾਫੀ ਦੁਖੀ ਕਰਲੇਆ ਸੀ , ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਸਹੇਲੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਤੇ ਉਹਨੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਸਿੱਧਾ ਜਾਕੇ ਆਖ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਇਸ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਤੰਗ ਨਾਂ ਕਰ ਬਹੁਤ ਸ਼ਰੀਫ ਕੁੜੀ ਆ , ਅੱਗੋਂ ਆਖਦਾ , 12 ਕਿੱਲੇ ਆਉਂਦੇ ਆ ਰੋਡ ਤੇ ਮੈਂ ਤੇ ਇਸੇ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣਾ ਆ , ਅੱਗੋਂ ਮੇਰੀ ਸਹੇਲੀ ਕਹਿ ਆਈ , ਆਇਆ ਵੱਡਾ ਆਸ਼ਕ ਕੰਮ ਤੇਰੇ ਚਵਲਾ ਵਾਲੇ ਆ ਕਦੇ ਕਿੱਥੇ ਖੜ ਜਾਂਦਾ ਕਦੇ ਕਿੱਥੇ ।
ਪਰ ਉਹ ਫੇਰ ਨਾ ਹਟਿਆ ਮੇਰੀ ਸਹੇਲੀ ਨੇ ਮਹੀਨੇ ਕੁ ਬਾਹਦ ਜਾਕੇ ਫੇਰ ਕਲਾਸ ਲਾਤੀ ਅੱਗੋਂ ਫੇਰ ਆਖਦਾ 12 ਕਿੱਲੇ ਜਮੀਨ ਆ ਮੈਂ ਤੇ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣਾ ਇਸ ਨਾਲ , ਮੇਰੀ ਸਹੇਲੀ ਆਖਦੀ, ਹੁਣ ਮਗਰ ਆਇਆ ਨਾਂ ਸਾਬ ਲਾਲੀ ਮੇਰੇ ਭਰਾ ਵੀ ਵੈਲੀ ਆ , ਉਹ ਸੱਚੀ ਮਗਰ ਆਉਣੋਂ ਹੱਟ ਗਿਆ ,ਪਰ ਜਦੇ ਉਹ ਕਾਲਜ ਆਉਂਦਾ ਅਸੀਂ ਉਹਦੇ ਵੱਲ ਵੇਖ ਕੇ ਹੱਸ ਪੈਂਦੀਆ ਆਗਿਆ 12 ਕਿਲਿਆ ਵਾਲਾ ।
ਵੱਕਤ ਬੀਤ ਗਿਆ , ਕਦੇ ਕਦੇ ਸਾਡੀ ਹੈਲੋ ਹਾਏ ਹੁੰਦੀ ਮੇਰੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਲਈ ਵਧੀਆ ਇੱਜਤ ਬਣ ਗਈ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਤੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਪਹਲੇ ਦੋ ਮਹੀਨੇ ਛੱਡ ਕੇ , ਕਾਲਜ ਬਾਹਦ ਉਹ ਗਾਇਬ ਹੀ ਹੋ ਗਿਆ , ਸਾਡੇ ਘਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਰਿਸ਼ਤਾ ਆਇਆ , ਵਿਚੋਲਾ ਆਖਦਾ ਵਧੀਆ ਜਮੀਨ ਜਾਇਦਾਤ ਆ ਕੁੜੀ ਰਾਜ ਕਰੂੰਗੀ , ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ 12 ਕਿੱਲੇ ਜਮੀਨ ਆਉਂਦੀ ਆ , ਜਦੋ ਮੁੰਡੇ ਦੀ ਫੋਟੋ ਵਿਖਾਈ ਮੇਰੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਕੰਬਨੇ ਨਾ ਹਟਣ , ਇਹ ਉਹੀ ਮੁੰਡਾ ਸੀ , ਜਦੋ ਇੰਗੇਜਮੇਂਟ ਹੋਈ ਮੈਂ ਸਹਿਮੀ ਜਿਹੀ ਉਸ ਕੋਲ ਜਾਕੇ ਬਹਿ ਗਈ । ਹੁਣ ਸਾਡੇ ਵਿਆਹ ਨੂੰ 10 ਸਾਲ ਹੋ ਚੱਲੇ , ਮੇਰੀ ਸਹੇਲੀ ਜਦੇ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਉਂਦੀ ਐ , ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਉਸਨੂੰ ਛੇੜਦੇ ਆ , ਕਿਤੇ ਤੇਰੇ ਵੈਲੀ ਵੀਰ ਤੇ ਨਹੀਂ ਆਏ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ ਡਰ ਲੱਗਦਾ।
ਹੱਸਦੇ ਖੇਡ ਦੇ ਜਿੰਦਗੀ ਸੋਹਣੀ ਬੀਤ ਰਹੀ ਆ , ਮੈਨੂੰ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਆਖਦੇ ਆ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਉਦੋਂ ਹਾਂ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਉਹ ਦਿਨ ਆਪਣੇ ਵਧੀਆ ਹੋਣੇ ਸੀ ਮੈਂ ਕਹਿ ਦਿੰਦੀ ਆ , ਕੀ ਪਤਾ ਜੇ ਉਦੋਂ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਅੱਜ ਗੱਲ ਕਰਨ ਜੋਗੇ ਨਾਂ ਰਹਿੰਦੇ।
ਦਿਲੋਂ ਨਹੀਓਂ ਮਾੜੇ ਭਾਵੇਂ ਲੋਕ
ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ,
ਮੁੱਲ ਜਾਣਦੇ ਨੇ ਓ ਜਿਹੜੇ ਨਾਲ
ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ ,
ਮੈਂ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਆਪਣੇ ਡੈਡੀ ਨਾਲ ਰਹੀ , ਜਦੋ ਮੈਂ 6-7 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸੀ, ਉਹਨਾਂ ਹੀ ਮੈਨੂੰ ਸਕੂਲ ਪੜਨ ਲਾਇਆ ਸਹਿਰ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਰਕਾਰੀ ਜੇਬ ਕਰਦੇ ਸੀ , ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਦੋਨੇ ਮੰਮੀ ਕੋਲ ਰਹਿਕੇ ਪਿੰਡ ਪੜਦੇ ਸੀ, ਮੈਂ ਜਦੋਂ 10 ਕੁ ਸਾਲ ਦੀ ਸੀ ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਹੀ ਡੇਡੀ ਨਾਲ ਖਾਣਾ ਬਣਾਉਣਾ । ਹੋਲੀ-ਹੋਲੀ 14 ਵੇ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਆਕੇ ਪੂਰਾ ਖਾਣਾ ਆਪ ਬਣਾਉਣ ਲੱਗੀ , ਰਸੋਈ ਦਾ ਕੰਮ ਮੈਂ ਕਰਦੀ , ਹਮੇਸ਼ਾ ਡੈਡੀ ਬੜੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਸਿਰ ਪਲੋਸਦੇ , ਅਸੀਂ ਸਰਕਾਰੀ ਕਵਾਟਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ, ਮੈਂ ਕਦੇ ਪਿੰਡ ਆਉਂਦੀ , ਮੇਰਾ ਘੱਟ ਹੀ ਦਿਲ ਲਗਦਾ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਘੱਟ ਹੀ ਮੋਹ ਸੀ ਮੇਰਾ , ਸੋ ਮੈਂ 12 ਜਮਾਤਾਂ ਸਹਿਰ ਰਹਿਕੇ ਕਰੀਆ ਫੇਰ ਅੱਗੇ ਦੀ ਪੜਾਈ ਵੀ ਉੱਥੇ ਹੀ ,
ਸਹਿਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿਕੇ ਅਸੀਂ ਜਾਤ-ਪਾਤ ਤੋਂ ਉਪਰ ਉੱਠ ਗਏ ਸੀ , ਮਤਲਬ ਸਾਰੇ ਨੌਕਰੀ ਵਾਲੇ ਇਨਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਨਾਕੇ ਕਿਸੇ ਜਾਤ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ , ਮੈਂ ਜਿਸ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰਦੀ ਸੀ, ਕਦੇ ਉਸਨੂੰ ਬੁਲਾ ਕੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਵੇਖਿਆ ਸੀ , ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਇੱਜਤ ਦਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਿਆ , ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਟੈਂਡ ਕਰਨ ਦੀ ਸੋਚੀ
ਬੱਸ ਉਹ ਵਧੀਆ ਲੱਗਦਾ ਸੀ , ਸਾਡੀ ਹੀ ਸੋਸਾਇਟੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਉਹ, ਮੈਂ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਜਦੋ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਸੈਰ ਕਰਨ ਜਾਂਦੀ ਉਹ ਮਿਲਦਾ ਪਰ ਸਾਡੀ ਕਦੇ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੋਈ, ਮਿਲਣ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇੰਨਾ ਹੀ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਵੇਖ ਲੈਣਾ
ਜਦੇ ਡੈਡੀ ਜੀ ਦੀ ਸਰਵਿਸ ਖਤਮ ਹੋਈ , ਅਸੀਂ ਪਿੰਡ ਵਾਲੇ ਘਰ ਰਹਿਣ ਲਗੇ , ਤੇ ਉਸ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ facebook ਤੇ add ਕਰਿਆ ਅਸੀ hello hi ਕਰਨ ਲਗੇ , ਗੱਲ ਹੋਣ ਲਗੀ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ , ਚਲੋ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਆ ਗਏ , ਉਸਦੇ ਡੈਡੀ ਮੇਰੇ ਡੈਡੀ ਦੇ ਸੀਨੀਅਰ ਆਫ਼ਿਸਰ ਸੀ , ਅਸੀ ਦੋ ਸਾਲ ਵਧੀਆ ਗੱਲ ਕੀਤੀ , ਫੇਰ ਮੇਰੇ ਲਈ ਰਿਸ਼ਤੇ ਆਉਣ ਲਗੇ । ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਗੱਲ ਕਰ ਲਈ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਡੈਡੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਡੈਡੀ ਕੋਲ ਰਿਸ਼ਤਾ ਮੰਗ ਲਿਆ , ਮੇਰੇ ਡੈਡੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਮੈਂ ਘਰ ਸਲਾਹ ਕਰਕੇ ਦੱਸ ਦਿੰਦਾ , ਮੰਮੀ ਨੇ ਕਹਤਾ ਜਿਵੇਂ ਚੰਗਾ ਲਗੇ ਕਰੋ , ਪਰ ਮੇਰੇ ਚਾਰੇ ਨੇ ਕਿਹਾ ਅਸੀ ਕੁੜੀ ਦਾ out off cast ਕਰਨਾ ਹੀ ਨਹੀਂ , ਚਾਚੇ ਨੇ ਦੋ ਚਾਰ ਹੋਰ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾ ਨੂੰ ਕਰਤਾ ਕੇ ਇਹਨਾ ਨਾਲ ਮਿਲਣਾ ਵਰਤਣਾ ਬੰਦ ਕਰੋ ।
ਸਾਡੇ ਘਰ ਕਿੰਨੇ ਦਿਨ ਬਹਿਸ ਬਾਜੀ ਚੱਲਦੀ ਰਹੀ, ਚਾਚੇ ਹੁਣੀ ਕਹਿਣ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਕੰਜਰਾਂ ਦੇ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕੁੜੀ ਨੇ ਮਾਰ ਦਵੇ ਗੱਲ ਖਤਮ , ਉਹ ਗੱਲ ਗੱਲ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਵਾਉਂਦੇ ਕੇ ਜਿਸ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਵਿਆਹ ਹੋਣਾ ਉਹ ਮੁੰਡਾ ਨੀਵੀਂ ਜਾਤ ਦਾ ਆ , ਮੇਰੇ ਡੈਡੀ ਕਹਿਣ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਮੈਂ ਮੁੰਡਿਆਂ ਵਾਂਗ ਪਾਲਿਆ ਇਹਨੇ 15 ਸਾਲ ਮੈਨੂੰ ਖਾਣਾ ਬਣਾਕੇ ਖਿਲਾਇਆ ਮੈਂ ਕਿਵੇਂ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦਾ ਮਾੜਾ ਸੋਚ ਲਵਾਂ । ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਉਥੇ ਕਰਨਾ ਅਸੀਂ ਨਹੀਂ ਆਉਣਾ , ਚਲੋ ਡੈਡੀ ਨੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਲਈ ਹਾਮੀ ਭਰ ਦਿੱਤੀ , ਸਾਡਾ ਵਿਆਹ ਹੋ ਗਿਆ ਕੋਈ ਆਇਆ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਇਸ ਨਾਲ ਸਾਨੂੰ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ ਡੈਡੀ ਜੀ ਨੇ ਕਿਹਾ
ਅਸੀ 6 ਸਾਲ ਤੋਂ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੀਅ ਰਹੇ ਆ , ਹੁਣ ਵੀ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀ ਸ਼ਖ਼ਸੀਅਤ ਨਾਲ ਜਾਣਦੇ ਆ , ਸਾਡਾ ਪਿਆਰ ਉਮਰਾਂ ਨਾਲ ਹੋਰ ਵੀ ਗੂੜਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਆ ।
ਦੇਸ਼ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਮਾਲਵਾ ਖੇਤਰ ਦਾ ਇੱਕ ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ ਪਿੰਡ , ਪਿੰਡ ਦੀ ਅੱਧੀ ਨਾਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਆਬਾਦੀ ਖੇਤੀ ਕਰਦੀ ਤੇ ਨਾਲ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਜਾਕੇ ਮਜਦੂਰੀ ਕਰਦੀ , ਮੈਂ 10 ਜਮਾਤਾਂ ਪਿੰਡ ਦੇ ਸਰਕਾਰੀ ਸਕੂਲ ਕਰੀਆ , ਉਦੋਂ ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ 10 ਵੀ ਤੱਕ ਹੀ ਸਕੂਲ ਸੀ , ਮੈਂ ਸ਼ਾਮੀ ਆਪਣੇ ਵੀਰੇ ਨਾਲ ਜਿੱਦ ਕਰਕੇ ਮੱਝਾਂ ਚਰਾਉਣ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ । ਟਿੱਬੇਆ ਵਿੱਚ ਵਸਿਆ ਸਾਡਾ ਪਿੰਡ , ਉਥੇ ਨਰਮੇ ਕਪਾਹ ਦੀ ਰੁੱਤੇ ਆਮ ਬੰਨਿਆ ਤੇ ਖਾਨ ਨੂੰ ਚਿੱਬੜ ਮਿਲ ਜਾਂਦੇ, 12 ਜਮਾਤਾਂ ਸਹਿਰ ਪਾਸ ਕੀਤੀਆ , ਮੇਰੇ ਡੈਡੀ ਰਾਜਗਿਰੀ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੇ , ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਆਪਣੀ ਜਮੀਨ ਸਿਰਫ ਅੱਧਾ ਕੂ ਕਿੱਲਾ ਹੀ ਸੀ, ਘਰ ਦਾ ਖਰਚ ਦੁੱਧ ਪਾਕੇ ਜਾਂ ਡੈਡੀ ਦੀ ਮਜਦੂਰੀ ਨਾਲ ਚੱਲਦਾ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਡੈਡੀ ਵੱਲ ਵੇਖ ਕੇ ਲਾਚਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਇਹੀ ਲਚਾਰੀ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਵੀਰੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਵੇਖਦੀ।
ਜਦੇ ਕਦੇ ਬਹੁਤਾ ਮੀਂਹ ਪੈਂਦਾ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਗਲੀਆਂ ਦਾ ਪਾਣੀ ਸਾਡੇ ਅੰਦਰ ਤੱਕ ਆ ਜਾਂਦਾ , ਤੇ ਅਸੀਂ ਮਾਵਾਂ-ਧੀਆਂ ਬਾਟੇ ਲੇ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਕੱਢ ਦੀਆਂ , ਮੇਰਾ ਵੀਰਾ ਅਕਸਰ ਡੇਡੀ ਨਾਲ ਲੜਾਈ ਕਰਦਾ ਕੇ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਲੰਘ ਗਈ ਤੇਰੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਘਰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਆਪਣਾ ਘਰ ਕਦ ਬਣਾਉਣਾ । ਮੇਰਾ ਵੀਰਾ ਗਰੀਬੀ ਤੋਂ ਤੰਗ ਆਕੇ ਮਰ ਗਿਆ , ਉਹਨੇ ਸਾਈਕਲ ਦੀ ਜਿੱਦ ਕੀਤੀ ਸੀ , ਪਰ ਡੈਡੀ ਨੇ ਮਨਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ , ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਦੇ ਸਾਰੇ ਮੁੰਡੇ ਸਾਈਕਲ ਤੇ ਸਕੂਲ ਜਾਂਦੇ ਸੀ, ਉਸਨੂੰ ਤੁਰ ਕੇ ਜਾਣਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ , ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਤਰਸ ਆਉਂਦਾ
ਚੜਾ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਆਉਂਦਾ ਰਾਹ ਚ ਉਤਾਰ ਦਿੰਦਾ , ਮੇਰੇ ਡੈਡੀ ਦਾ ਲੱਕ ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਸੀ , ਉਹ ਘਰ ਬਹਿ ਗਏ ਜਵਾਨ ਪੁੱਤ ਦੀ ਮੌਤ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਜਰੀ ਨਹੀਂ ਗਈ।
ਅਖੀਰ ਮੇਰੀ ਮਾਸੀ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲੈ ਗਈ , ਮੇਰੀਆ ਡਾਂਸ ਦੀਆਂ ਕਲਾਸਾਂ ਲਗਵਾਈਆ , ਅਖੀਰ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ DJ ਗਰੁੱਪ ਵਾਲਿਆ ਨੇ ਰੱਖ ਲਿਆ , 500 ਰੁਪਏ ਦਿਹਾੜੀ ਤੋਂ ਮੈਂ ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਹਦ 2000 ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਸੀ , ਮਹੀਨੇ ਦੇ 10-12 ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਲਗ ਜਾਂਦੇ ਸੀ। ਜਮੀਨ ਵੇਚ ਕੁੱਝ ਪੈਸੇ ਜੋੜ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੇ ਘਰ ਬਣਾ ਲਿਆ ਸੀ , ਇੱਕ ਦਿਨ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਤੇ ਸਾਡੇ ਗਰੁੱਪ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਕੋਲਡ ਡਰਿੰਕ ਸ਼ਰਾਬ ਮਿਲਾ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤੀ , ਸ਼ਾਇਦ ਕੋਈ ਨਸ਼ੇ ਵਾਲੀ ਗੋਲੀ ਵੀ ਸੀ ਇਸ ਵਿੱਚ , ਉਸ ਮੁੰਡੇ ਨੇ 5000 ਲੇਕੇ ਕਿਸੇ ਬਰਾਤੀ ਕੋਲ ਮੈਨੂੰ ਰੂਮ ਵਿੱਚ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ , ਗਲਾਸ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਦੇ ਕੂ ਘੁੱਟ ਹੀ ਭਰੇ ਸੀ , ਮੈਨੂੰ ਥੋੜੀ ਹੋਸ਼ ਸੀ , ਜਦੋਂ ਉਹ ਮੁੰਡਾ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਇਆ ਮੈਂ ਉਸ ਮੁੰਡੇ ਦੇ ਚਪੇੜ ਮਾਰੀ ।
ਉਸਦੇ ਪਿਉ ਨੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋ ਹੱਥ ਜੋੜ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗੀ , ਧੀਏ ਰੰਗ ਚ ਪੰਗ ਪੈ ਜਾਉ ਚੁੱਪ ਕਰਜਾ , ਮੈਂ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਖੜੀ ਰੋ ਰਹੀ ਸੀ । ਤੂੰ ਮੇਰੀਆ ਧੀਆਂ ਵਰਗੀ ਏ ਅੱਜ ਮੇਰੀ ਲਾਜ ਰੱਖਲਾ , ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣਾ ਨੰਬਰ ਦਿੱਤਾ , ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਹਦ ਦੋ ਕੂ ਦਿਨਾਂ ਬਾਹਦ ਮੈਨੂੰ ਜਰੂਰ ਮਿਲੀ ਪੁੱਤ , ਮੈਨੂੰ ਉਸ ਬਜੁਰਗ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਚ ਤਰਸ ਪਿਆਰ ਨਜ਼ਰ ਆ ਗਿਆ ਸੀ , ਥੋੜੇ ਦਿਨਾਂ ਬਾਹਦ ਮੇਂ ਫੋਨ ਮਿਲਾਇਆ । ਉਹਨਾਂ ਮੈਨੂੰ ਘਰ ਮਿਲਣ ਬੁਲਾਇਆ , ਮੈਂ ਗਈ , ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਸਤਿਕਾਰ ਮਿਲਿਆ , ਉਹਨਾਂ ਮੈਨੂੰ ਮਹੀਨੇ ਦੀ ਕਮਾਈ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਿਆ ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਆਹੀ 15-20 ਹਜਾਰ , ਕਿੰਨੀਆਂ ਪੜੀ ਏ ਪੁੱਤ ? ਬਾਰਾਂ” ਮੈਂ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ । ਹਿਸਾਬ-ਕਿਤਾਬ ਕਰ ਲਵੇਗੀ..? ਹਾਂਜੀ ਕਰ ਲਵਾਂਗੀ । ਉਹਨਾਂ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਵਾਲੀ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਨੌਕਰੀ ਦੇ ਦਿਤੀ | ਸਵੇਰੇ 9 ਵਜੇ ਤੋਂ ਸ਼ਾਮੀ 6 ਵੱਜੇ ਤੱਕ ਕੰਮ ਪਰ ਇੱਜਤ ਵਾਲਾ ਕੰਮ ਸੀ ਮੈਂ ਮੰਜੂਰ ਕਰ ਲਿਆ , ਕਪੜੇ ਦਾ ਵੱਡਾ ਸ਼ੋਅਰੂਮ ਸੀ , ਅੱਜ 10 ਸਾਲ ਵਾਂਗ ਹੋ ਗਏ ਮੇਂ ਉੱਥੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਆ , ਮੇਰਾ ਵਿਆਹ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ , ਮੇਰੇ ਵਿਆਹ ਤੇ ਜਿੰਨੀਆਂ ਲੋੜੀਂਦੀਆ ਚੀਜਾਂ ਸੀ ਉਹਨਾਂ ਆਪ ਲੈਕੇ ਦਿੱਤੀਆਂ , ਅੱਜ ਮੈਂ ਚੰਗੀ ਜਿੰਦਗੀ ਜੀਅ ਰਹੀ ਆ , ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਿਛਲੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਨਿਗਾਹ ਮਾਰਦੀ ਆ ਸੋਚਦੀ ਆ ਕੇ ਜੇ ਸਰਦਾਰ ਜੀ ਮੇਰੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਰੱਬ ਬਣਕੇ ਨਾਂ ਆਉਂਦੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਅੱਜ ਮੈਂ ਕਿੱਥੇ ਰੁਲ ਰਹੀ ਹੋਣਾ ਸੀ ।
ਤੂੰ ਦੋ ਚਾਰ ਪੌੜੀਆ ਚੜ ਕੇ ਕਹਿਣਾ ਮੇਰੇ ਹਾਣ ਦਾ ਕੌਣ ਆ
ਘਰੋਂ ਬਾਹਰ ਤਾਂ ਨਿੱਕਲ ਕੇ ਵੇਖ ਪੁੱਤ ਤੈਨੂੰ ਜਾਣ ਦਾ ਕੌਣ ਆ
ਸੌਦੇਬਾਜੀ ਭਾਵ ਵਪਾਰ। ਵਸਤਾਂ ਦਾ ਵਪਾਰ ਸੋਹਣਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਕਈ ਵਾਰ ਵਸਤਾਂ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਵਪਾਰ ਵਿੱਚ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਨਫਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਦੇ ਨੁਕਸਾਨ। ਇਸ ਵਪਾਰ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਵਾਧਾ ਘਾਟਾ ਚੱਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਅੱਜ ਦਾ ਮਨੁੱਖ ਬਹੁਤ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਵੱਧ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹੋਰ ਵੱਧਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਮਾਜ ਦੇ ਬਹੁਤਾਤ ਲੋਕ ਜਿਆਦਾ ਨਫਾ ਕਮਾਉਣ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੱਥਕੰਡੇ ਅਪਨਾਉਣ ਲੱਗੇ ਅਤੇ ਠੱਗੀਆਂ ਠੋਰੀਆਂ, ਚਲਾਕੀਆਂ, ਭਿ੍ਸਟਾਚਾਰੀ ਆਦਿ ਦਾ ਬੋਲਬਾਲਾ ਵੱਧਣ ਲੱਗਾ। ਵਪਾਰ ਤੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਏ ਧੰਦਾ ਹਰ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਵੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲੱਗਾ। ਹਰ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਵਪਾਰ ਹੋਣ ਲੱਗਾ। ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਮਰੀਜ਼ ਦੀ ਜਾਨ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਡਾਕਟਰ ਦੀ ਫੀਸ ਨੂੰ ਜਿਆਦਾ ਤਵੱਜੋ ਮਿਲਣ ਲੱਗੀ, ਵਿਦਿਆ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਕਈ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਇਮਤਿਹਾਨ ਇਸ ਕਰਕੇ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕੇ ਕਿਉਂ ਕਿ ਉਹ ਸਕੂਲ, ਕਾਲਜ ਦੀ ਫੀਸ ਨਹੀਂ ਭਰ ਸਕੇ। ਇੱਕ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ਨਾਲੋਂ ਫ਼ੀਸ ਨੂੰ ਜਿਆਦਾ ਮਹੱਤਤਾ ਮਿਲੀ।
ਪੁਲਿਸ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗਰੀਬ ਜਾਂ ਔਰਤ ਦੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਉੱਪਰ ਇਸ ਕਰਕੇ ਗੌਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਪੁਲਿਸ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਦੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚ ਪਾਉਣ ਲਈ ਪੈਸੇ ਰੂਪੀ ਛਿੱਲੜਾਂ ਨਹੀ ਹਨ। ਤਿੰਨ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਸੱਸੇ (ਸ) ਸਿਹਤ, ਸਿੱਖਿਆ, ਸੁਰੱਖਿਆ ਸਾਰੇ ਵਪਾਰ ਦੀ ਭੇਟ ਚੜ੍ਹ ਗਏ। ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਇਸ ਵਿਰੁੱਧ ਅਵਾਜ਼ ਤਾਂ ਕੀ ਉਠਾਉਣੀ ਸੀ ਸਮਾਜ ਨੇ ਇਸੇ ਬਦਲ ਰਹੇ ਵਤੀਰੇ ਨਾਲ ਸਮਝਾਉਤਾ ਕਰਨਾ ਅਸਾਨ ਸਮਝਿਆ। ਏ ਤਾਂ ਗੱਲ ਸੀ ਸਮਾਜ ਦੇ ਕਾਰ ਵਿਹਾਰ ਦੇ ਪੱਖਾਂ ਦੀ, ਪਰ ਹਾਲਤ ਤਾਂ ਉਦੋਂ ਤਰਸਯੋਗ ਹੁੰਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਸਮਾਜਿਕ ਕਾਰਕੁਨ ਵਿਹਾਰਾਂ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਸੌਦੇਬਾਜੀ ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਪ੍ਭਾਵਿਤ ਕਰਨ ਲੱਗੇ। ਅੱਜ ਜਿੱਥੇ ਮਨੁੱਖ ਹਰ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਨਫਾ ਭਾਲਦਾ ਹੈ, ਉੱਥੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਜ਼ਜਬਾਤਾਂ, ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੀ ਵੀ ਸੌਦੇਬਾਜੀ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਹੈ। ਲੋਕ ਆਪਣੀਆਂ ਮੌਜ ਮਸਤੀਆਂ ਲਈ ਕਿਸੇ ਦੇ ਵੀ ਜਜਬਾਤਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡਦੇ ਹਨ, ਇਸ ਸੌਦੇਬਾਜੀ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਇੱਕ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਏਨਾ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਫਿਰ ਕਿਸੇ ਉੱਪਰ ਇਤਬਾਰ ਕਰਨ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਤਹਿ ਕਰਨ ਸਮੇਂ ਵੀ ਬੱਚੇ ਬੱਚੀ ਦੇ ਗੁਣ ਔਗੁਣ ਦੇਖਣ ਦੀ ਬਜਾਇ ਲੜਕੀ ਵਾਲੇ ਲੜਕੇ ਦਾ ਵਿਦੇਸ਼ ਹੋਣਾ ਅਤੇ ਲੜਕੇ ਵਾਲੇ ਲੜਕੀ ਦਾ ਆਈਲੈਟਸ ਦੇਖਦੇ ਹਨ। ਕਹਿਣ ਤੋਂ ਭਾਵ ਕਿ ਵਿਆਹ ਵਰਗੇ ਪਵਿੱਤਰ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸੌਦੇਬਾਜੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜਿੱਥੇ ਸੌਦਾ ਹੈ ਉੱਥੇ ਨਫਾ ਨੁਕਸਾਨ ਤਾਂ ਨਾਲ ਨਾਲ ਹੀ ਚੱਲੇਗਾ। ਸੋ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਇਸ ਸੌਦੇਬਾਜੀ ਵਿੱਚ ਫਿਰ ਇੱਕ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹਾਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਇਸ ਫਾਨੀ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਅਲਵਿਦਾ ਕਹਿ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਹੁਣ ਸਵਾਲ ਇਹ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਸੌਦੇਬਾਜੀ ਨੂੰ ਰੋਕਿਆ ਕਿਵੇਂ ਜਾਵੇ। ਇਸਦਾ ਇੱਕ ਹੀ ਉੱਤਰ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਸਕੂਨਮਈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜਿਊਣਾ ਤਾਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ , ਪਰ ਸਾਨੂੰ ਪਦਾਰਥਿਕ ਵਾਦੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਸਕੂਨ ਨਜ਼ਰ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਹੈ, ਜਿੰਨਾ ਨੂੰ ਪਾਉਣ ਲਈ ਮਨੁੱਖ ਇਹ ਸੌਦੇਬਾਜੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਸਕੂਨ ਫਿਰ ਵੀ ਪਾ੍ਪਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਪਾਉਂਦਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਸਕੂਨ ਸੱਚ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਸੌਦੇਬਾਜੀ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਸੱਚ ਤੋਂ ਕੋਹਾਂ ਦੂਰ ਆ ਚੁੱਕੇ ਹਾਂ।
ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਅਸਾਨ ਬਣਾਈਏ, ਕੋਝੀਆਂ, ਫੋਕੀਆਂ ਛੋਛੇਬਾਜ਼ੀਆਂ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਉੱਠ ਸਿੱਧਾ ਸਾਦਾ ਜੀਵਨ ਜਿਊਣ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰੀਏ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਅਜਿਹਾ ਆਵੇਗਾ ਕਿ ਜਜਬਾਤਾਂ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਇਸ ਵਪਾਰ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖ ਪੈਸਾ ਤਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਅਥਾਹ ਇਕੱਠਾ ਕਰ ਲਵੇ ਪਰ ਮਾਨਸਿਕ ਸ਼ਾਂਤੀ ਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਖੰਭ ਲਾ ਕਿਧਰੇ ਦੂਰ ਉੱਡ ਜਾਵੇਗੀ।
ਮੈਂ ਜਦੋਂ 12 ਜਮਾਤਾਂ ਕਰਕੇ ਕਾਲਜ ਗਈ ਸੀ ,ਮੈਂ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਸੁਬਾਹ ਦੀ ਕੁੜੀ ਸੀ ਕਿ ਕੋਈ ਮੁੰਡਾ ਕਿਸੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਦੀ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਤੰਗ ਕਰਦਾ, ਮੈਂ ਸਿੱਧਾ ਲੋਕਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਉਸਦੀ ਬੇ-ਅੱਜਤੀ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਸੀ , ਹੋਇਆ ਇਸ ਤਰਾਂ ਕੇ ਇੱਕ ਮੁੰਡਾ ਜੋ ਮੇਰੀ ਹੀ ਸਹੇਲੀ ਦਾ ਭਰਾ ਸੀ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਾਲਜ ਜਾਂਦੀ ਨੂੰ ਛੇੜ ਦਿੱਤਾ , ਮੈਂ ਬੱਸ ਅੱਡੇ ਤੇ ਖੜੀ ਨੇ ਕਾਫੀ ਲੋਕਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਉਸਦੀ ਬੇਅੱਜਤੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ , ਕੇ ਜੇ ਕੋਈ ਤੇਰੀ ਭੈਣ ਨੂੰ ਕਹੇ ਫੇਰ ? ਉਹ ਉਥੋਂ ਚਲਾ ਗਿਆ ,ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਜੇ ਬੰਦੇ ਦਾ ਪੁੱਤ ਹੋਇਆ ਕਦੇ ਮੇਰੇ ਅੱਗੇ ਨਹੀਂ ਆਉਗਾ
ਪਰ ਉਸਨੇ ਫੇਰ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਇੱਕੋ ਰੱਟ ਲਗਾ ਲਈ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣਾ ਆ ਜੇ ਵੇ , ਬੱਸ ਜਦੇ ਮਿਲੇ ਇੱਕੋ ਗੱਲ , ਉਸਦੀ ਭੈਣ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ ਇਹ ਘਰ ਰੋਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਆ, 3 ਮਹੀਨੇ ਬਾਹਦ ਮੈਂ ਉਸ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਜਦੋਂ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਾ ਮੁੰਡਾ ਸੱਚੀ ਚੰਗਾ ਆ , ਤੇ ਉਸਦੀ ਜੁਬਾਨ ਤੇ ਇੱਕੋ ਗੱਲ ਹੁੰਦੀ ਜਦੋਂ ਵੀ ਉਹ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਤੂੰ ਘਰ ਗੱਲ ਕਰ ਮੈਂ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣਾ , ਮੈਂ ਉਦੋਂ ਬੀ ਏ ਦੂਜੇ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਸੀ , ਉਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ
ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਭੂਆ ਜੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਉਹਨਾਂ ਆਪਣੇ ਵੱਲੋਂ ਰਿਸ਼ਤਾ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਦਸਿਆ ਘਰਦਿਆਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਕੁੜੀ ਛੋਟੀ ਆ ਪਰ ਭੂਆ ਆਖਦੀ ਚੰਗਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਕਰਦੇ , ਸੇ ਘਰਦੇ ਮੰਨ ਗਏ , ਉਧਰ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਆਪਣਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੋ ਹੀ ਗਿਆ ਸਮਝੇ ਚਲੇ ਮਿਲਦੇ ਆ , ਤੇ ਉਹਨੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਜੋਰ ਪਾਕੇ ਸਰੀਰਕ ਸਭੰਧ ਬਣਾ ਲਏ ਉਸਨੇ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਪਰ ਮੇਰੀ ਸਹਿਮਤੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਦੋ ਦਿਨਾ ਬਾਹਦ ਅਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਘਰ ਰਿਸ਼ਤਾ ਲੇਕੇ ਜਾਣਾ ਸੀ।
ਚੰਗਾ ਘਰ ਬਾਹਰ ਸੀ ਸੋ ਇਸ ਕਰਕੇ ਵੀ ਸਾਰੇ ਮੰਨ ਗਏ , ਜਦੋ ਭੂਆ ਜੀ ਮੇਰੇ ਦੱਸੇ ਅਨੁਸਾਰ ਮੇਰੇ ਮੰਮੀ ਡੈਡੀ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਉਹ ਨਾ ਘਰ ਗਈ , ਉਹਨਾਂ ਸਾਫ ਜਵਾਬ ਦਿਤਾ ਅਸੀਂ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ , ਜਦੋ ਭੂਆ ਜੀ ਨੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਤੇ ਉਹ ਆਖਦਾ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਮੈਂ ਤੇ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਜਾਣਦਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਉਹ ਹੀ ਮੇਰੇ ਮਗਰ ਪਈ ਆ , ਜਦੋ ਮੇਰੇ ਘਰਦਿਆਂ ਘਰ ਆਕੇ ਇਹ ਗੱਲ ਦੱਸੀ ਤੇ ਭੂਆ ਨਾਲ ਡੈਡੀ ਲੜੇ ਕੇ ਤੂੰ ਵੀ ਇਸ ਬੇਵਕੂਫ ਦੀਆ ਗੱਲਾਂ ਚ ਆ ਗਈ , ਮੇਰੇ ਫੁਫੜ ਜੀ ਨੇ ਭੂਆ ਦੇ ਚਪੇੜ ਮਾਰੀ।
ਗੱਲ ਵੱਧ ਗਈ , ਮੈਂ ਡੰਗਰਾਂ ਵਾਲੇ ਵਾੜੇ ਵਿੱਚ ਜਾਕੇ ਸਪਰੇਹ ਪੀ ਲਈ ਪਰ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਬਚਾ ਲਈ , 10 ਦਿਨਾਂ ਬਾਹਦ ਮੇਂ ਘਰ ਆਈ , ਮੇਰਾ ਅੰਦਰ ਜਮਾ ਖਤਮ ਸੀ, ਥੋੜੇ ਦਿਨਾਂ ਬਾਹਦ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆਕੇ ਮੇਰੇ ਭਰਾ ਨੇ ਉਸ ਮੁੰਡੇ ਦੀ ਲਤ ਤੋੜ ਦਿੱਤੀ , ਮੇਰੀ ਗਲਤੀ ਕਰਕੇ ਮੇਰਾ ਭਰਾ ਜੇਲ ਗਿਆ ,ਪਰ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਜਿੰਦਗੀ ਲਹਿ ਤੇ ਆਉਣ ਲੱਗੀ , ਸੱਟ ਬਹੁਤ ਗਹਿਰੀ ਲਗੀ ਸੀ , ਮੁੰਡਾ ਇਸ ਕਰਕੇ ਮੁੱਕਰ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਕੀਤੀ ਬੇਇਜਤੀ ਦਾ ਬਦਲਾ ਇੰਨਾ ਚਿਰ ਪਿਆਰ ਦਾ ਵਿਖਾਵਾ ਕਰਕੇ ਲਿਆ , ਉਸਦੀ ਭੈਣ ਨੇ ਉਸਦਾ ਸਾਥ ਦਿੱਤਾ ,
ਮੈਂਨੂੰ ਉਸ ਨਾਲ ਨਫਰਤ ਹੋ ਗਈ ਸੋ ਇਹ ਗੱਲ ਮੇਰੇ ਲਈ ਫਾਇਦੇਮੰਦ ਸਾਬਤ ਹੋਈ । ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ , ਤੇ ਅੱਜ ਬਿਲਕੁਲ ਠੀਕ ਆ , ਚੰਗੀ ਆ ਆਪਣੇ ਘਰ , ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਨੌਕਰੀ ਕਰਦੀ ਆ , ਜੇ ਕੋਈ ਮੁੰਡਾ ਰਾਹ ਗਈ ਛੇੜ ਦਾ ਆ ਜਾ ਕੋਈ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ਤੇ ਆਖਦਾ ਆ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ , ਹੱਸ ਪੈਂਦੀਆਂ , ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਸਿਖਰ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾਕੇ ਮੁੜੀ ਆ , ਕਈ ਵਾਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੇ ਹੈਰਾਨੀ ਹੁੰਦੀ ਐ ਕੇ ਮੈਂ move on ਕਿਵੇ ਕਰ ਲਿਆ। ਪਰ ਮੇਰੀ ਕਹਾਣੀ ਦਾ end ਇਹੋ ਆ ਕੇ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਖੁਸ ਆ ,
ਕਈ ਸਾਡੇ ਹੱਸਣ ਕਰਕੇ ਹੀ ਸਾਡੇ ਤੋ ਤੰਗ ਨੇ…
ਤੇ ਬਾਬਾ ਮੇਹਰ ਕਰੇ ਉਹ ਤੰਗ ਹੀ ਰਹਿਣਗੇ