376
ਮਣਕੇ! ਮਣਕੇ! ਮਣਕੇ!
ਘੁੰਡ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਦਿਸਦਾ,
ਜਿਉਂ ਚੰਨ ਅੰਬਰਾਂ ਵਿਚ ਚਮਕੇ।
ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਮਹਿਕ ਘੁਲਦੀ,
ਜਦੋਂ ਤੁਰਦੀ ਏਂ ਹਿੱਕ ਤਣ ਕੇ।
ਅੱਖੀਆਂ ‘ਚੋਂ ਨੀਂਦ ਉੱਡ ਗਈ,
ਜਦੋਂ ਗਲੀਆਂ ਚ ਝਾਂਜਰ ਛਣਕੇ।
ਤੈਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਨੀ,
ਉੱਡ ਜਾਂ ਕਬੂਤਰ ਬਣ ਕੇ।
