415
ਆਰੀ! ਆਰੀ! ਆਰੀ!
ਲੱਡੂਆਂ ਨੇ ਤੂੰ ਪੱਟ ਤੀ,
ਤੇਰੀ ਤੋਰ ਪੱਟਿਆ ਪਟਵਾਰੀ।
ਬਾਣੀਆ ਸ਼ੁਦਾਈ ਹੋ ਗਿਆ,
ਹੱਟ ਹੁਸਨ ਤੇ ਲੁਟਾ ’ਤੀ ਸਾਰੀ।
ਧੋਖਾ ਖਾ ਲਏਂਗੀ,
ਤੇਰੀ ਅੱਲ੍ਹੜੇ ਉਮਰ ਕੁਆਰੀ।
ਭੌਰ ਤੈਨੂੰ ਪੱਟ ਦੂ ਨੀ,
ਕਿਤੇ ਲੰਬੀ ਮਾਰ ਜੂ ਉਡਾਰੀ।
ਭੁੱਲ ਕੇ ਨਾ ਲਾਈਂ ਵੈਰਨੇ,
ਤੈਥੋਂ ਨਿਭਣੀ ਨੀਂ ਯਾਰੀ।
