591
ਸੰਬਰ ਸੁੰਬਰ ਢੇਰੀਆਂ ਮੈ,
ਬੂਹੇ ਅੱਗੇ ਲਾਉਦੀ ਆਂ,
ਆਈ ਗੁਆਂਢਣ ਫਰੋਲ ਗਈ,
ਸਾਡਾ ਰੁੱਖ ਰਾਂਝੇ ਨਾਲੋਂ ਤੋੜ ਗਈ,
ਸਾਡਾ
