Sad Status Punjabi

ਜ਼ਹਿਰ ਵੀ ਦੇਣ ਜੋਗੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੁੱਝ ਲੋਕ

ਤੇ ਅਸੀਂ ਜ਼ਿੰਦਗ਼ੀ ਭਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਰਾਜ਼ ਦਸਦੇ ਰਹੇ

ਜਿੱਥੇ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਮੈਂ ਉਸ ਰਾਹ ਹੋ ਕੇ ਆਇਆਂ

ਇਸ਼ਕ ਨਾ ਕਰਿਓ ਮੈਂ ਤਬਾਹ ਹੋ ਕੇ ਆਇਆਂ

ਲੱਗਿਆ ਕੀ ਮੇਰੀਆਂ ਦੁਆਵਾਂ ਦਾ ਅਸਰ ਹੈ

ਪਰ ਉਹ ਤਾਂ ਦੁਬਾਰਾ ਆਪਣੇ ਮੱਤਲਬ ਲਈ ਆਏ ਸੀ

ਸ਼ੁਕਰ ਏ ਮੈਸੇਜ ਦਾ ਜ਼ਮਾਨਾ ਆ

ਨਹੀਂ ਤੂੰ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਭੇਜੇ ਹੋਏ ਕਬੂਤਰ ਵੀ ਮਾਰ ਦਿੰਦੀ

ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਤੈਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਤੋਂ ਸਿਵਾ

ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਤੈਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦਾ ਕੋਈ ਦੂਜਾ ਰਾਸਤਾ ਨਹੀ ਹੈ

ਸਾਨੂੰ ਹੱਸਦਿਆਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਜਿਉਣ ਵਾਲੀਏ

ਨੀ ਹੁਣ ਰੋਂਦਿਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕਿੱਦਾ ਦਿਨ ਕੱਟਦੀ

ਹੁਣ ਜਿੰਦਗੀ ਨਾਲ ਰੋਸਾ ਨੀ ਕਰਦੇ

ਤੇ ਹਰੇਕ ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਨੀ ਕਰਦੇ

ਕਦੇ ਕਦੇ ਮੈਂ ਬਿਨਾਂ ਗੱਲੋ ਮੁਸਕਰਾ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ

ਉਦਾਸ ਚਿਹਰੇ ਦੇ ਲੋਕੀ ਬੜੇ ਮੱਤਲਬ ਕੱਢਦੇ ਨੇ

ਇੰਤਜਾਰ ਅਕਸਰ ਉਹੀ ਅਧੂਰੇ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

ਜੋ ਬੜੀ ਸ਼ਿੱਦਤ ਨਾਲ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

ਆਹਾ ਜਿਹੜੀ ਸੁੱਕੀਆਂ ਟਾਹਣੀਆਂ ‘ਚ ਸਲਾਭ ਬਚੀ ਏ

ਇਹਨੂੰ ਯਾਦ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇਂ