Punjabi Whatsapp Status

ਪੁੱਛਲੀ ਸਹੇਲੀਆਂ ਤੋਂ ਜੱਟੀ ਦੇ ਵੀ ਠਾਠ ਵੇ

ਸੂਟਾਂ ਵਾਲੇ ਸਾਡੇ ਵੀ ਤਾਂ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਰਕਾਟ ਵੇ

ਕਿਸ ਘਮੰਡ ਵਿੱਚ ਜੀ ਰਹੇ ਹੋ ਜਨਾਬ,

ਜੇ ਉਸ ਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਲਾਸ਼ ਨੂੰ ਅੱਗ ਵੀ ਨਸੀਬ ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ।

ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਸਭ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹਾਂ,

ਕੋਲ ਖੜੀ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਮੁਸਕਾਉਂਣ ਲਗੀ।

ਹੱਸਦੇ ਤਾ ਰੋਜ ਆ,

ਪਰ ਖੁਸ਼ ਹੋਏ ਜਮਾਨਾ ਹੋ ਗਿਆ ।

ਓਹਨੇਂ ਪੁੱਛਿਆ ਅੱਜ ਕੱਲ ਕੀ ਕਰਦੇ ਓ , ਮੈਂ ਵੀ ਹੱਸਕੇ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ….ਸਬਰ ~

ਜ਼ਖਮੀ ਹੋਇਆਂ , ਮਰ ਨੀ ਗਿਆ

ਬੱਸ ਚੁੱਪ ਹੋਇਆਂ , ਡਰ ਨੀ ਗਿਆ

ਤੇਥੋਂ ਬਾਦ ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਚਾਹਿਆ ਹੀ ਨਹੀਂ,

ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਜਿੰਦਗਾਨੀ ਏ, ਕਿਸ ਕਿਸ ਨੂੰ ਅਜਮਾਈ ਜਾਵਾਂ।

ਉਹ ਹੱਸਣ ਦੀ ਵਜਾਹ ਪੁੱਛ ਰਹੇ ਨੇ ,

ਜੋ ਬੇਵਜਾਹ ਸਾਨੂੰ ਰੋਲਾਅ ਕੇ ਤੁਰ ਗਏ ਸੀ

ਉਹਨਾਂ ਹਲਾਤਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸਬਰ ਕੀਤਾ

ਜਿੱਥੇ ਮੈਂ ਰੋਣਾ ਸੀ….

ਜ਼ਜਬਾਤ ਝਲੱਕ ਰਹੇ ਨੇ ਅਖਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ। ਇਹਨੂੰ ਸੱਮਝੁ ਕੋਈ ਜ਼ਜਬਾਤੀ ਹੀ। 

ਨਿੱਕੇ ਨਿੱਕੇ ਚਾਂਵਾਂ ਨੂੰ

ਫੀਲਿੰਗਾਂ ਵੱਡੀਆਂ ਖਾਗੀਆਂ

ਕਿਸੇ ਨੇਂ ਮਿੱਟੀ ਕਿ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਪਾਈ

ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੀਆ ਦਿਸਣ ਲੱਗ ਪਿਆ

ਅਸੀ ਬੁਰੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਬੁਰੇ ਹੀ ਸਹੀ ..

ਪਰ ਹਰ ਵਾਰ ਸਹੀ ਤੂੰ ਵੀ ਨਹੀਂ

ਕਿੰਨੀ ਖੂਬਸੁਰਤ ਹੈ ਉਹ ਮੁਸਕੁਰਾਹਟ

ਜੋ ਹੰਝੂਆਂ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਕੇ ਆਉਦੀ ਏ

ਓਹਨੇਂ ਸਹਿਣਾ ਛੱਡਤਾ

ਆਪਾਂ ਕਹਿਣਾ ਛੱਡਤਾ

ਨਾ ਮੈ ਪਾਉਂਦੀ Gucci ਨਾ Armani ਵੇ ,

ਪੰਜਾਬੀ ਜੁੱਤੀ ਨਾਲ ਸੂਟ,ਦੇਸੀ ਜੱਟੀ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਵੇ

ਧੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵੱਸਣ ਘਰ-ਬਾਰ ਦੁਨੀਆ ਵਾਲਿਓ,

ਧੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਵਿਹੜੇ ਦਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਦੁਨੀਆ ਵਾਲਿਓ ।

ਐਵੇਂ ਨਾ ਹਰੇਕ ਕੋਲ ਪਹਿਲੇ ਬੋਲ ਜਾਇਆ ਕਰ ,

ਲੋੜ ਪੈਣ ਉੱਤੇ ਕੌਣ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਖੜ ਦਾ ~

ਥੋੜਾ ਜਾ ਤਾਂ ਮਹਿੰਗਾ ਹੋਣਾ ਬਣਦਾ ਏ ਦਿਲਾ ਤੇਰਾ ,

ਸੌਖੀ ਮਿਲੀ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਕਦਰ ਕੌਣ ਕਰਦਾ~

ਸੰਧੂ ਕੁਲਦੀਪ

ਉਸ ਨਾਲ ਕਦੇ ਬੋਲਣਾ ਬੰਦ ਨਾਂ ਕਰੋ

ਜਿਸ ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਅੱਗੇ ਦਿਲ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।