ਸੁਣ ਨੀ ਕੁੜੀਏ ਕਾਂਟਿਆਂ ਵਾਲੀਏ
ਕੀ ਕਾਂਟਿਆਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ
ਨਾਲ ਛੜੇ ਦੇ ਕਰ ਲੈ ਪਿਆਰ ਤੂੰ
ਮੰਨ ਲੈ ਛੜੇ ਦਾ ਕਹਿਣਾ
ਪਰੀਏ ਰੂਪ ਦੀਏ
ਰੂਪ ਸਦਾ ਨੀ ਰਹਿਣਾ
ਜਾਂ
ਇਹਨਾਂ ਛੜਿਆਂ ਨੇ
ਬਾਰ-ਬਾਰ ਨੀ ਕਹਿਣਾ।
ਮਿੰਦਰਾ ਕਾਹਨੂੰ ਫਿਰੇਂ ਅਦਾਸਿਆ
ਬੇ ਤੈਨੂੰ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲ ਦਾ ਝੋਰਾ
ਬੀਬੀ ਜੋਰੋ ਨੇ ਜਾਇਆ ਕਾਕਾ
ਨੀ ਮੇਰਾ ਉਜਰ ਨਾ ਭੋਰਾ
ਜੋਰੋ ਨੇ ਜੰਮਿਆ ਕਾਕਾ
ਨੀ ਮੈਨੂੰ ਖਬਰ ਏ ਭੋਰਾ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਕਾਹੇ।
ਮਰਗੇ ਕਮਾਈਆਂ ਕਰਦੇ,
ਹੋਰ ਲੈ ਗਏ ਲਾਹੇ।
ਖੇਤ ਕਿਸ ਨੇ ਵਾਹੇ, ਜੇ ?
ਸਾਂਭੇ ਵੱਢੇ ਰਮਾਏ ?
ਰੋਟੀ ਲੈ ਤੁਰਦੀ.
ਜੇਠ ਬੱਕਰਾ ਹਲ ਵਾਹੇ।
ਜੇਠ ਜਠਾਣੀ ਮਿੱਟੀ ਲਾਉਦੇ,
ਮੈ ਢੋਦੀ ਸੀ ਗਾਰਾ,
ਜੇ ਮੇਰੀ ਹਾਅ ਲੱਗ ਗਈ,
ਸਿੱਖਰੋ ਡਿੱਗੂ ਚੁਬਾਰਾ,
ਜੇ ਮੇਰੀ …….,
ਛੜੇ-ਛੜੇ ਨਾ ਆਖੋ ਲੋਕੋ
ਛੜੇ ਵਖਤ ਨੂੰ ਫੜੇ
ਅੱਧੀ ਰਾਤੀਂ ਪੀਸਣ ਲੱਗੇ
ਪੰਜ ਸੇਰ ਛੋਲੇ ਦਲੇ
ਛਾਣ ਕੇ ਆਟਾ ਗੁੰਨ੍ਹਣ ਲੱਗੇ
ਆਟਾ ਲੇਸ ਨਾ ਫੜੇ
ਬਾਝੋਂ ਨਾਰਾਂ ਦੇ
ਛੜੇ ਮਰੇ ਕਿ ਮਰੇ।
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਕਿਆਰੀ।
ਕਹਿੰਦਾ ਦੱਸ ਸੁੰਦਰਾਂ,
ਤੇਰੀ ਕੈ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨਾਲ ਯਾਰੀ।
ਕਹਿੰਦੀ ਨਾ ਪੁੱਛ ਵੇ,
ਪੱਟੀ ਜਾਊ ਸਰਦਾਰੀ।
ਟੁੱਟ ਪੈਣੇ ਵੈਲੀ ਨੇ…..,
ਪੱਟ ਤੇ ਗੰਡਾਸੀ ਮਾਰੀ।
ਜੇਠ ਜਠਾਣੀ ਮਿੱਟੀ ਲਾਉਦੇ,
ਮੈ ਭਰਦੀ ਸੀ ਪਾਣੀ,
ਨੀ ਮੇਰੀ ਹਾਅ ਲੱਗ ਗਈ,
ਸਿੱਖਰੋ ਡਿੱਗੀ ਜਠਾਣੀ,
ਨੀ ਮੇਰੀ …….,
ਤਾਰਾਂ-ਤਾਰਾਂ-ਤਾਰਾਂ
ਦੇਖ ਕੇ ਛੜਿਆਂ ਨੂੰ
ਕਿਉਂ ਸੜਦੀਆਂ ਮੁਟਿਆਰਾਂ
ਛੜਿਆਂ ਦੇ ਲੇਖ ਸੜਗੇ
ਨਾ ਭਾਲਿਆਂ ਮਿਲਦੀਆਂ ਨਾਰਾਂ
ਜਿਊਂਦੀ ਤੂੰ ਮਰਜੇ
ਕੱਢੀਆਂ ਛੜੇ ਨੂੰ ਗਾਲਾਂ।
ਜਾਂਦੀ ਕੁੜੀਏ ਚੱਕ ਲਿਆ ਸੜਕ ਤੋਂ ਡੋਈ
ਨੀ ਪਹਿਲਾਂ ਮੁੰਡਾ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦਾ
ਲਾਵਾਂ ਵਾਲੇ ਦਾ ਉਜਰ ਨਾ ਕੋਈ ਨੀ.
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ ਘਾਰਵੇ।
ਮੁੰਡਿਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵਿੱਚ ਦੀ,
ਵਾਂਗ ਸੱਪਣੀ ਮੇਹਲਦੀ ਜਾਵੇ।
ਕੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਦੋ ਵਾਲੀਆਂ,
ਇੱਕ ਨੱਕ ਵਿੱਚ ਲੌਂਗ ਸਜਾਵੇ।
ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਨੱਚ ਪਤਲੋ,
ਲੱਕ ਨਾ ਜਰਬ ਖਾ ਜਾਵੇ।
ਜਦੋ ਜਵਾਨੀ ਜੋਰ ਸੀ ਵੇ ਜਾਲਮਾ,
ਵੰਝਲੀ ਵਰਗਾ ਬੋਲ ਸੀ ਵੇ ਜਾਲਮਾ,
ਵੰਝਲੀ ……….,
ਛੜਾ ਛੜੇ ਨੂੰ ਦੇਵੇ ਸੈਨਤਾਂ
ਸੰਤੀ ਹੱਸਦੀ ਰਹਿੰਦੀ
ਮੁਸ਼ਕੀ ਚੋਬਰ ਦੇ
ਜਦੋਂ ਨਾਰ ਸਾਹਮਣੇ ਬਹਿੰਦੀ
ਦੇਖ ਦੇਖ ਮੱਚੇ ਕਾਲਜਾ
ਆਰੀ ਛੜੇ ਦੀ ਹਿੱਕ ਤੇ ਖਹਿੰਦੀ
ਰੰਨਾਂ ਵਾਲੇ ਰਹਿਣ ਹੱਸਦੇ
ਗਮੀ ਛੜਿਆਂ ਦੇ ਘਰ ਰਹਿੰਦੀ
ਛੜਿਓ ਸਬਰ ਕਰੋ
ਹੁਣ ਨਾ ਰੋਪਨਾ ਪੈਂਦੀ।