Sad Status Punjabi

ਤੂੰ ਖ਼ਾਬ ਨਾ ਵੇਖਿਆ ਕਰ ਖ਼ਾਬਾਂ ਵਿੱਚ ਆਜੂਗਾਂ,

ਮੈਂ ਪਾਗਲ ਸ਼ਾਇਰ ਆ ਇਸ਼ਕ ਤੇ ਲਾਜੂਗਾਂ,

ਅੱਖ਼ ਮੇਰੀ ਤੋਂ ਅੱਖ਼ ਤੇਰੀ ਵਕਤ ਪਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਗਈ,

ਤਾਂਵੀ ਨਜ਼ਰ ‘ ਅਰਜਨ ‘ ਦੀ ਤੈਨੂੰ ਲੱਭਦੀ ਕਿੰਨਾਂ ਚਿਰ ਰਹੀ,

ਅਕਸਰ ਤਾਂ ਪੈਣੀ ਮੋੜਣੀ ਜੋ ਭਾਜੀ ਤੇਰੇ ਸਿਰ ਰਹੀ,

ਇਸ ਜਨਮ ਜੇ ਨਾ ਮੁੜੀ ਤੇ ਅਗਲੇ ਜਨਮ ਫੇਰ ਸਹੀ,

ਇੱਕ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਹੀ ਆ ਜੋ ਮੇਰਾ ਪੱਕਾ ਦੋਸਤ ਹੈ

ਕਿਉਂਕਿ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਰੋਂਦਾ ਹਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਕਦੇ ਨਹੀ ਹਸਦਾ

ਜਿੰਦਗੀ ਤਾਂ ਸਾਡੀ ਵੀ ਬੀਤ ਹੀ ਜਾਣੀ ਆ,

ਤੇ ਤੇਰਾ ਵੀ ਸਾਡੇ ਬਿੰਨਾਂ ਸੋਹਣਾ ਸਰ ਗਿਆ,

ਪਰ ਜਿਹੜਾ ਤੈਨੂੰ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਫ਼ਸੋਸ਼

ਉ ‘ ਅਰਜਨ ‘ ਤਾਂ ਮਰ ਗਿਆ,

ਹਾਂ ਹੁੱਣ ਮੈ ਉਸ ਦੇ ਅਧੀਨ ਜਿਹਾ ਨਹੀ ਰਿਹਾ,

ਵਖਤ ਹੁੱਣ ਪਹਿਲਾਂ ਜਿਹਾ ਰੰਗੀਨ ਜਿਹਾ ਨਹੀ ਰਿਹਾ।

ਹੁੱਣ ਜੇ ਕੋਈ ਕਿਹੰਦੀਂ ਮਰ ਜਾੳਗੀਂ ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ,

ਬਸ ਇਸ ਗੱਲ ਤੇ ਹੁਣ ਬਹੁਤਾ ਯਕੀਨ ਜਿਹਾ ਨਹੀ ਰਿਹਾ।

ਇਕ ਆਦਤ ਜਹੀ ਪੇ ਗਈ ਤੇਰੀ,

ਜੋ ਯਾਦ ਆਉਣ ਤੇ ਬਹੁਤ ਸਤਾਉਦੀ ਏ,

ਕਿਤੇ ਤੂੰ ਸਾਨੂੰ ਭੁੁੱਲ ਨਾ ਜਾਵੀ ਸੱਜਣਾ,

ਮੇਰੀ ਇਹੋ ਸੋਚ ਕੇ ਅੱਖ ਭਰ ਆਉਦੀ ਏ….

ਏ ਖੁਦਾ ਇਹ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਕੀ ਨਜ਼ਾਰਾ ਏ,

ਕਿਸੇ ਲਈ ਏ ਗੁਨਾਹ ਤੇ ਕਿਸੇ ਲਈ ਜਾਨੋਂ ਪਿਆਰਾ ਏ,

ਰੂਹਾਂ ਤੇ ਵੀ ਦਾਗ਼ ਆ ਜਾਂਦੇ ਨੇ….

ਜਦੋਂ ਦਿਲ ਦੀ ਥਾਂ ਦਿਮਾਗ਼ ਆ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

ਸਾਨੂੰ ਜਿੰਦਗੀ ਧੋਖਾ ਦੇ ਚੱਲੀ

ਹੁਣ ਮੌਤ ਨੂੰ ਅਜਮਾਵਗੇ

ਜੇ ਉਹ ਵੀ ਬੇਵਫਾ ਨਿਕਲੀ

ਫੇਰ ਦਸ ਕਿੱਧਰ ਜਾਵੇਗਾ

ਬਰਬਾਦ ਤੂੰ ਕੀਤਾ ਏ ਮੈਨੂੰ

ਇਸ ਚ ਲੇਖਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਹੱਥ ਨਹੀਂ।

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਿਤਾਉਣ ਲਈ ਦਿਲ ਦਿੱਤਾ ਸੀ

ਤਬਾਹ ਕਰਨ ਦਾ ਹੱਕ ਨਹੀਂ।

ਤੇਰਾ ਹਰ ਗੁਨਾਹ ਮਾਫ਼ ਸੀ,

ਸੱਚੋ ਸੱਚ ਦੱਸ ਸੱਜਣਾਂ,

ਜਿਸ ਲਈ ਤੂੰ ਸਾਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ,

ਉਹ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਵੀ ਜਿਆਦਾ ਖਾਸ ਸੀ?