ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਤਾਂ ਹਵਾ ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਫੈਲਦੀ ਹੈ।
ਪਰ ਬੰਦੇ ਦੀਆਂ ਚੰਗਿਆਈਆਂ ਸਾਰੇ ਪਾਸੇ ਫੈਲਦੀਆਂ ਹਨ
ਤਕੜੇ ਬਣੋ ਆਤਮਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਬਣੋ।
ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਤਾਰੇ ਆਪ ਬਣੋ।
ਇਹ ਸੰਦਲ ਦਾ ਜੰਗਲ ਇਹ ਨਾਗਾਂ ਦੀ ਬਸਤੀ
ਇਹ ਜੁਗਨੂੰ ਕਿ ਜਗਦੇ ਚਿਰਾਗਾਂ ਦੀ ਬਸਤੀ
ਇਹ ਗ਼ੈਬਾਂ ਤੋਂ ਉੱਤਰੀ ਮੁਹੱਬਤ ਦੀ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ
ਹਕੀਕਤ ਹੈ ਜਾਂ ਕੋਈ ਖ਼ਾਬਾਂ ਦੀ ਬਸਤੀ
ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ
ਕਿ ਕੋਈ ਕਿੰਨੇ ਦਰਦ ਵਿੱਚ ਹੈ,
ਕਈ ਵਾਰ ਬਾਹਰੋਂ ਹੱਸ ਖੇਡ ਰਿਹਾ
ਇਨਸਾਨ ਵੀ ਅੰਦਰੋਂ ਟੁੱਟ ਚੁੱਕਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ
ਤੇ ਸਾਨੂੰ ਰੱਤੀ ਭਰ ਵੀ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦੀਵੇ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਣਾਓ
ਜੋ ਰਾਜੇ ਦੇ ਮਹਿਲ ਅਤੇ ਗਰੀਬ ਦੀ ਝੋਪੜੀ ਨੂੰ
ਇਕ ਸ਼ੇਮਾਨ ਚਾਨਣ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਅਤੇ ਹਾਰਿਆ
ਸਮਝਣਾ ਜੀਵਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਪਾਪ ਹੈ।
ਸੁਣ ਕੇ ਸ਼ਾਇਰੀ ਔਰਤ ਮੂੰਹੋਂ ਹੋਇਆ ਮਰਦ ਹੈਰਾਨ
ਔਰਤ ਮਰਦ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਕੀ ਹੈ ਡੂੰਘਾ ਮਰਦ ਪਸ਼ੇਮਾਨ
ਮਰਦ ਨੇ ਤੱਕੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਸੁਖ਼ਨ ਦੇ ਇਹ ਨਿਸ਼ਾਨ
ਕੈਸੇ ਕੈਸੇ ਬੋਲ ‘ਅਲਾਵੇ ਇਸ ਤੀਵੀਂ ਦੀ ਜ਼ਬਾਨ
ਚੰਗੇ ਇਨਸਾਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵੀ ਇੱਕ ਬੁਰੀ ਆਦਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ।
ਉਹ ਸਾਰੇ ਇਨਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ।
ਜ਼ਖ਼ਮ ਪੈਰਾਂ ਦਾ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਭਾਰੀ ਅਜੇ,
ਸੂਲੀਆਂ ਦਾ ਸਫ਼ਰ ਵੀ ਜਾਰੀ ਅਜੇ
ਖ਼ੌਰੇ ਕਿੰਨੇ ਹਨੇਰੇ ਨੇ ਬਾਕੀ ਪਏ,
ਰਾਤ ਪਲ ਕੁ ਹੀ ਆਪਾਂ ਗੁਜ਼ਾਰੀ ਅਜੇ
ਜਿੱਤ ਹਾਰ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਸਿਰਫ ਖੇਡਣ ‘ਤੇ
ਧਿਆਨ ਰੱਖਣ ਵਾਲਾ ਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਖਿਡਾਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਮੁਸ਼ਕਿਲਾਂ ਉਹ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ
ਜਿਹੜੀਆਂ ਆਪਾਂ ਨੂੰ ਉਦੋਂ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀਆਂ
ਨੇ ਜਦੋਂ ਆਪਣਾ ਧਿਆਨ ਟੀਚੇ ‘ਤੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
ਕਦਰ ਉਥੇ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ
ਜਿੱਥੇ ਤੁਹਾਡੀ ਲੋੜ ਹੋਵੇ
ਫਾਲਤੂ ਦੀਆ ਕੀਤੀਆਂ ਫਿਕਰਾਂ
ਅਕਸਰ ਡਰਾਮੇ ਬਣ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ