ਡੋਲਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਮੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਈਮਾਨ ਹੁਣ,
ਮੌਸਮਾਂ ਨੇ ਰੰਗ ਆਪਣੇ ਹਨ ਦਿਖਾਏ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ।
ਆਪਣੇ ਲਈ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਕਾਮਯਾਬ ਬਣੋ
ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਾਕਾਮਯਾਬ ਵੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ
ਤੂੰ ਝੂਠ ਬੋਲਣਾ ਛੱਡ ਦਿਆ ਕਰ
ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਪੁੱਛਾ ਕੀ ਕਰਦੀ ਆ
ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੀ ਆ ਕਹਿ ਕੇ
ਮੇਰਾ ਸ਼ੱਕ ਜਿਹਾ ਕੱਢ ਦਿਆ ਕਰ
ਉਹ ਭਾਵੇਂ ਪਾਰਦਰਸ਼ੀ, ਸੰਦਲੀ ਨੀਲੀ, ਸੁਨਹਿਰੀ ਹੈ
ਨਦੀ ਦੀ ਤੋਰ ਦੱਸ ਦੇਂਦੀ ਹੈ ਉਹ ਕਿੰਨੀ ਕੁ ਗਹਿਰੀ ਹੈ
ਅਸਲ ਸਿਆਣਪ ਇਹੀ ਹੈ ਕਿ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਵਿੱਚ ਰਾਜੀ ਰਹੋ ਸੁਪਨੇ ਸਜਾਓ, ਮਿਹਨਤ ਕਰੋ
ਪਰ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜੋ ਵੀ ਮਿਲੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਬੂਲ ਕਰੋ ਅਤੇ ਜੋ ਵੀ ਮਿਲਿਆ ਹੋਵੇ ਉਸੇ ਵਿੱਚ ਖੂਬਸੂਰਤੀ ਲੱਭੋ।
ਹਕੀਕਤ ਨੂੰ ਮੈਂ ਬਿਆਨ ਕਰਾ
ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਕਰਾ
ਤੇਰੇ ਬਿਨਾਂ ਇਕ ਪਲ ਵੀ ਮੇਰਾ ਸਰਦਾ ਨਹੀ
ਮੈ ਇਨਾਂ ਤੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਾ
ਮੂੰਗਫਲੀ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਤੇ ਗੁੜ ਦੀ ਮਿਠਾਸ,
ਮੱਕੀ ਦੀ ਰੋਟੀ ਤੇ ਸਰ੍ਹੋਂ ਦਾ ਸਾਗ,
ਦਿਲ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਤੇ ਆਪਣਿਆਂ ਦਾ ਪਿਆਰ,
ਮੁਬਾਰਕ ਹੋਵੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲੋਹੜੀ ਦਾ ਤਿਉਹਾਰ।
ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀਏ ਪਰ-ਜਾਤ ਕੁੜੀਏ,|
ਸਾਡੇ ਸਕੇ ਮੁਰਦੇ ਵੀ ਇੱਕ ਥਾਂ ਨਹੀਂ ਜਲਾਉਂਦੇ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤਿੰਨ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਅਸੀਂ ਤਾਂਘ ਰਖਦੇ ਹਾਂ
ਉਹ ਹਨ -ਖੁਸ਼ੀ,ਆਜ਼ਾਦੀ ਅਤੇ ਮਨ ਦੀ ਸ਼ਾਂਤੀ |
ਪਰ ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਰਹੱਸਮਈ ਨਿਯਮ ਹੈ
ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਤਿੰਨਾਂ ਹੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਹਾਸਿਲ ਕਰਨ ਲਈ ਪਹਿਲਾਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪ ਇਹ ਤਿੰਨੋਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਦੇਵੋ।
ਹਰ ਕਿਸੇ ਵਿੱਚੋਂ ਤੈਨੂੰ ਕਿਉ ਲੱਭਾ ਮੈਂ
ਹਰ ਕਿਸੇ ਵਰਗਾ ਥੋੜਾ ਤੂੰ
ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਅਸਲੀ ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਮੂਰਖ਼ ਤੇ
ਅੜੀਅਲ ਲੋਕ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪੱਕੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ(ਕਿ ਉਹ ਸਹੀ ਹਨ)
ਪਰ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਲੋਕ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਬੇਯਕੀਨੀ ‘ਚ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਕਿਤੇ ਗਲਤ ਤੇ ਨਹੀਂ।
ਅਕਲਾਂ ਦੇ ਕੱਚੇ ਆ ਪਰ ਦਿਲ ਦੇ ਸੱਚੇ ਆ ਉਂਝ ਕਰੀਏ
ਲੱਖ ਮਖੋਲ ਭਾਵੇ ਪਰ ਯਾਰੀਆਂ ਦੇ ਪੱਕੇ ਆ