ਗੱਲ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦੀ ਕਦੇ ਨਹੀਓ ਮੋੜਦੇ
ਨੀ ਰੱਖਦੇ ਆਂ ਮੁੱਛਾਂ ਮੋੜਕੇ॥
ਜਿਹਨੂੰ ਲੱਗਦੇ ਮਾੜੇ ਲੱਗੀ ਜਾਣ ਦੇ,
ਜਿਹੜਾ ਕੱਢਦਾ ਦਿਲੋਂ ਕੱਢੀ ਜਾਣ ਦੇ
ਇਹ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇਹ ਬਿੰਬ ਇਹ ਪ੍ਰਤੀਕ ਸਭ
ਤੇਰੇ ਠਹਿਰਨ ਵਾਸਤੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਘਰ
ਜਿਹੜਾ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਤੱਕੇ ਉਹਨੂੰ ਤੱਕ ਲਈਦਾ,
ਜਿਹੜਾ ਘੂਰ-ਘੂਰ ਦੇਖੇ ਉਹਨੂੰ ਚੱਕ ਲਈਦਾ,
ਸਲਾਹਕਾਰ ਤਾਂ ਸਿਆਣੇ ਹੀ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ ਨਹੀਂ
ਤਾਂ ਉਹ ਤੁਹਾਡਾ ਬੇੜਾ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਡੋਬ ਦੇਣਗੇ ,
ਇੱਜ਼ਤ ਤਾਂ ਰੱਬ ਬਖਸ਼ ਹੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ,
ਪਰ ਉਹਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣਾ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਵੱਸ ਹੈ
ਜੇ ਕੁਦਰਤ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਚਮਕਾਉਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਦਾਖਲਾ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਵਿੱਚ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਸੋ ਪਿਆਰਿਉ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਤੋਂ ਘਬਰਾਉ ਨਹੀ ਬਲਕਿ ਡੱਟਕੇ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰੋ ਜੀ।
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵੀ ਰੌਸ਼ਨੀ, ਦੀ ਝੋਲ ਭਰ ਲੈਂਦੇ ਨੇ ਲੋਕ
ਸੂਰਜਾਂ ਨੂੰ ਕਮਰਿਆਂ ਵਿਚ ਕੈਦ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਨੇ ਲੋਕ
ਬੜੀ ਪੈਂਦੀ ਆ ਮੁੰਡਿਆਂ ਦੀ ਭੀੜ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡਣੀ,
ਬੜੀ ਔਖੀ ਆ ਫ਼ੌਜ ਵਾਲੀ ਦੌੜ ਕੱਢਣੀ,
ਗੋਲੀ ਅੱਗੇ ਪੈਂਦਾ ਹਿੱਕ ਤਾਣ ਖੜਨਾ,
ਸੌਖਾ ਨਹੀਂਉ ਮਿੱਤਰਾਂ ਫ਼ੌਜੀ ਬਣਨਾ,
ਮੈਂ ਪੰਛੀ ਵਾਂਗ ਪਿੰਜਰੇ ਵਿੱਚ ਭਾਵੇਂ ਫੜਫੜਾਉਂਦਾ ਹਾਂ।
ਮਗਰ ਹਰ ਹਾਲ ਖ਼ੁਦ ਨੂੰ ਨਿੱਤ ਨਵੇਂ ਅੰਬਰ ਵਿਖਾਉਂਦਾ ਹਾਂ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ‘ਚ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਹੋਣੀਆਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨੇ,
ਇਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਬਗ਼ੈਰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਿਲਕੁਲ ਨੀਰਸ ਜਾਪਦੀ ਹੈ।
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਨਜ਼ਰ ਦਾ ਭਰਮ ਸਹੀ, ਤੂੰ ਹਜ਼ਾਰ ਮੈਥੋਂ ਜੁਦਾ ਸਹੀ
ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਤੇਰਾ ਖ਼ਿਆਲ ਹੈ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਤੇਰਾ ਖ਼ੁਦਾ ਸਹੀ