ਕੋਈ ਨਹੀ ਆਵੇਗਾ ਤੇਰੇ ਸਿਵਾ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ‘ਚ
ਇੱਕ ਮੌਤ ਹੀ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਮੈਂ ਵਾਦਾ ਨਹੀ ਕਰਦਾ
ਤੁਰ ਗਿਆ ਕੱਲਾ ਪੱਤਰ ਘਰ ਤਬਾਹ ਹੋ ਗਿਆ
ਤੇਰਾ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋਣਾ ਗੁਨਾਹ ਹੋ ਗਿਆ ।
ਅਣਖ ਨਾਲ ਜਿਉਂਣਾ ਇਥੇ ਪਾਪ ਹੋ ਗਿਆ
ਮੇਰਾ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋਣਾ ਹੀ ਮੇਰੇ ਲਈ ਸਰਾਪ ਹੋ ਗਿਆ
ਮੇਰੇ ਮਰਨ ਤੇ ਹੂੰਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਕਿਉਂ??
ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਵਾਦ ਹੋ ਗਿਆ
ਇੱਕ ਮਾਂ ਰੋਂਦੀ ਇੱਕ ਪਿਓ ਰੌਂਦਾ
ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਜਿਵੇਂ ਸਾਰਾ ਪੰਜਾਬ ਬਰਬਾਦ ਹੋ ਗਿਆ
ਅਕਲ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹੈ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੇ,
ਪਰ ਐਵੇਂ ਕੁਝ ਫਿਕਰਾਂ ਨੇ ਮੱਤ ਮਾਰੀ ਹੈ ।
ਮੇਰਾ ਮੇਰਾ ਕਰ ਸਭ ਥੱਕੇ , ਮੇਰਾ ਨਜਰ ਨਾ ਆਵੇ ।
ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਮਤਲਬ ਖੋਰੀ , ਵਕਤ ਪਏ ਛੱਡ ਜਾਵੇ ।
ਆਪਣੇ ਗਮ ਦੀ ਨੁਮਾਇਸ਼ ਨਾ ਕਰ
ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ਦੀ ਅਜਮਾਇਸ਼ ਨਾ ਕਰ ,
ਜੋ ਤੇਰਾ ਹੈ ਬੰਦਿਆਂ ਉਹ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਖੁਦ ਚਲ ਕੇ ਆਏਗਾ
ਉਹਨੂੰ ਰੋਜ਼ ਰੋਜ਼ ਪਾਉਣ ਦੀ ਖੁਆਇਸ਼ ਨਾ ਕਰ
ਮਰ ਜਾਣੀਏ ਕਹਿ ਕੇ ਜੋ ਬੁਲਾਉਂਦੇ ਸਨ
ਦਿਲੋਂ ਉਹ ਜੀਂਦੀ ਰਹਿਣ ਦੀ ਅਸੀਸ ਸੀ ਦੇਂਦੇ
ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਕਰਦੇ ਜਾਓ।
ਸਫਲਤਾ ਤੁਹਾਡੇ ਕੰਮ ਦਾ ਰੌਲਾ ਚਾਰੇ |
ਪਾਸੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਪਾ ਦੇਵੇਗੀ।
ਜਦੋ ਰੱਬ ਨੇ ਇਸ਼ਕ ਬਣਾਇਆ ਹੋਣਾ ,
ਉਹਨੇ ਵੀ ਤਾਂ ਅਜਮਾਇਆ ਹੋਣਾ ,
ਫਿਰ ਸਾਡੀ ਤਾਂ ਔਕਾਤ ਹੀ ਕੀ ਹੈ ,
ਇਸਨੇ ਤਾਂ ਰੱਬ ਨੂੰ ਵੀ ਰਵਾਇਆ ਹੋਣਾ
ਧੀਆਂ ਆਡਾਂ ਕੰਜਕਾਂ ਭਰ-ਭਰ ਡੋਲ੍ਹਣ ਨੀਰ
ਪੁੱਤਰ ਦਰਿਆ ਅੱਥਰੇ ਕੰਢੇ ਜਾਵਣ ਚੀਰ
ਪੁੱਤਾਂ ਮਿਲਖਾਂ ਵੰਡੀਆਂ ਫੋਲੇ ਨੂੰਹਾਂ ਸੰਦੂਕ
ਧੀ ਦੇ ਪੋਟੇ ਪੂੰਝਦੇ ਬਾਪ ਦੀ ਅੱਖ ਨੀਰ
‘ਗਲਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕਮਾਈ ਗਈ ਸਫ਼ਲਤਾ ‘ਤੇ
ਵਿਅਕਤੀ ਹੰਕਾਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਮਾਣ ਨਹੀਂ।
ਖਾਮੋਸ਼ ਹਾਂ ਤਾਂ ਬੱਸ ਤੇਰੀ ਖੁਸ਼ੀ ਲਈ,
ਇਹ ਨਾ ਸੋਚੀ ਕਿ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਦਰਦ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਜਦੋਂ ਹਿਸਾਬ ਕਿਤਾਬ ਹੀ ਕਰਨੇ ਫਿਰ ਯਾਦ ਪਹਾੜੇ ਨਹੀਂ ਰੱਖੀ ਦੇ
ਜਿਹੜੇ ਆਪ ਕਿਸੇ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਬੈਠੇ ਹੋਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਸਹਾਰੇ ਨਹੀਂ ਤੱਕੀ ਦੇ