ਹਰੇ ਹਰੇ ਘਾਹ ਉੱਤੇ,
ਸੱਪ ਫੂਕਾਂ ਮਾਰਦਾ,
ਭੱਜੋ ਵੀਰੋ ਵੇ,
ਬਾਪੂ ਕੱਲਾ ਮੱਝਾਂ ਚਾਰਦਾ,
ਭੱਜੋ ਵੀਰੋ
ਪੀ ਕੇ ਸ਼ਰਾਬ ਜੇਠ ਬੋਲਦਾ ਮੰਦਾ
ਖਾਲੀ ਬੋਤਲਾਂ ਕੌਲਿਆਂ
ਦੇ ਨਾਲ ਫੋਟਦਾ ਨੀ
ਸਾਡੇ ਬਿਨਾਂ ਪੁੱਛੇ
ਬੈਠਕ ਖੋਦਾ ਨੀ।
ਨਿੱਕੀ-ਨਿੱਕੀ ਕਣੀ ਦਾ ਮੀਂਹ ਵਰਸੇਂਦਾ
ਛੜਿਆਂ ਦਾ ਢਹਿ ਗਿਆ ਕੋਠਾ
ਛੜਿਆ ਪੁੰਨ ਕਰ ਵੇ
ਤੇਰਾ ਭਰਿਆ ਜਹਾਜ਼ ਖਲੋਤਾ
ਮਧਰੋਂ ਐਂ ਤੁਰਦੀ
ਜਿਵੇਂ ਤੁਰਦਾ ਸੜਕ ਤੇ ਬੋਤਾ
ਵਿੱਚ ਦਰਿਆਵਾਂ ਦੇ
ਖਾ ਗੀ ਸੋਹਣੀਏ ਗੋਤਾ।
ਰਾਇਆ, ਰਾਇਆ, ਰਾਇਆ,
ਸੁਰਮਾ ਪੰਜ ਰੱਤੀਆਂ,
ਡਾਕ ਗੱਡੀ ਵਿਚ ਆਇਆ।
ਮੁੰਡੇ ਪੱਟਣ ਨੂੰ,
ਤੂੰ ਐ ਵੈਰਨੇ ਪਾਇਆ।
ਲਹਿੰਗਾ ਮਲਮਲ ਦਾ,
ਜਾਣ ਕੇ ਹਵਾ ‘ਚ ਉਡਾਇਆ।
ਨਖਰੇ ਨਾ ਕਰ ਨੀ,
ਕੋਈ ਲੈ ਜੂ ਅੰਮਾਂ ਦਾ ਜਾਇਆ।
ਕੁੜੀਏ ਕਦਰ ਕਰੀਂ।
ਮੁੜ ਕੇ ਕੋਈ ਨੀ ਆਇਆ।
ਹੀਰ ਕੇ,ਹੀਰ ਕੇ,ਹੀਰ ਕੇ ਵੇ,
ਅੱਖਾਂ ਜਾ ਲੜੀਆਂ ਘੁੰਡ ਚੀਰ ਕੇ ਵੇ,
ਅੱਖਾਂ ਜਾ ਲੜੀਆਂ
ਦਿਉਰ ਮੇਰੇ ਦਾ ਪਵੇ ਚੁਬਾਰਾ
ਤਿੰਨ ਭਾਂਤ ਦੀ ਇੱਟ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ
ਚਹੁੰ ਭਾਤ ਦਾ ਗਾਰਾ
ਅੰਦਰੋਂ ਡਰ ਲੱਗਦਾ
ਬੁਰਛਾ ਦਿਉਰ ਕਮਾਰਾ।
ਲਾੜ੍ਹੇ ਭੈਣਾਂ ਤਾਂ ਉੱਧਲ ਚੱਲੀ ਫੜ ਕੇ ਮਸਾਂ ਬਠਾਈ
ਨੀ ਚਰਚਾ ਤੋਂ ਡਰ ਡਾਰੀਏ
ਤੈਨੂੰ ਕਿੱਧਰ ਦੀ ਆਖਰ ਦੱਸ ਆਈ
ਨੀ ਚਰਚਾ ਤੋਂ.
ਆਰੀ! ਆਰੀ! ਆਰੀ!
ਪੈਰਾਂ ਵਿਚ ਪਾ ਕੇ ਝਾਂਜਰਾਂ,
ਵਿਹੜੇ ਯਾਰ ਦੇ ਅੱਡੀ ਜਦ ਮਾਰੀ।
ਲੱਕ ਸੀ ਵਲੇਵਾਂ ਖਾ ਗਿਆ।
ਚੁੰਨੀ ਅੰਬਰਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਗੀ ਉਡਾਰੀ।
ਸਹੁੰ ਖਾ ਕੇ ਤੂੰ ਭੁੱਲ ਗਿਆ,
ਤੈਨੂੰ ਆਈ ਹਾਂ ਮਿਲਣ ਦੀ ਮਾਰੀ।
ਭੱਜ ਜਾ ਪਿੱਠ ਕਰਕੇ
ਜੇ ਤੈਥੋਂ ਨਿਭਦੀ ਨਹੀਂ ਯਾਰੀ।
ਹਰੇ ਹਰੇ ਘਾਹ ਉੱਤੇ,
ਉੱਡਣ ਭੰਬੀਰੀਆਂ,
ਬੋਲੋ ਵੀਰੋ ਵੇ,
ਭੈਣਾ ਮੰਗਣ ਜੰਜੀਰੀਆਂ,
ਬੋਲੋ ਵੀਰੋ
ਜੇ ਦਿਉਰਾ ਤੇਰਾ ਵਿਆਹ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਬਹਿ ਜਾ ਮੱਕੀ ਦਾ ਰੱਖਾ
ਸੋਹਣੀ ਦੇਖ ਕੇ ਹੱਥ ਨਾ ਪਾਈਏ
ਦਿਨ ਦਾ ਵੱਜ ਜੂ ਡਾਕਾ
ਬਾਰਾਂ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਦੀ ਕੈਦ ਬੋਲ ਜੂ
ਨਾਲੇ ਪਿਹਾਉਂਦੇ ਆਟਾ
ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਵਰਜ ਰਹੀ
ਸੁਣ ਦਿਉਰਾ ਬਦਮਾਸ਼ਾ।
ਦਾਣਾ! ਦਾਣਾ! ਦਾਣਾ!
ਮੁੰਦਰੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਲੈ ਗਿਆ,
ਛੱਲਾ ਦੇ ਗਿਆ ਖਸਮ ਨੂੰ ਖਾਣਾ।
ਕੋਠੇ ਕੋਠੇ ਆ ਜਾਵੀਂ,
ਮੰਜਾ ਸਾਹਮਣੇ ਚੁਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਡਾਹੁਣਾ।
ਕਿਹੜਾ ਸਾਲਾ ਧੌਣ ਚੁੱਕਦਾ,
ਅੱਗ ਲਾ ਕੇ ਫੂਕ ਦੂ ਲਾਣਾ।
ਬੀਹੀ ਵਿਚ ਯਾਰ ਘੇਰਿਆ,
ਮੈਂ ਵੀ ਨਾਲ ਮਰ ਜਾਣਾ।
ਸਾਉਣ ਦਾ ਮਹੀਨਾ,ਜੀ ਨਾ ਕਰਦਾ ਸੁਥਨ ਪਾਉਣ ਨੂੰ,
ਮੁੰਡਾ ਫਿਰੇ ਨੀ ਕਾਲੀ ਸੂਫ ਦੀ ਸਮਾਉਣ ਨੂੰ,
ਮੁੰਡਾ