ਕਲਾਰਾ ਦੀ
ਕਲਾਰਾ ਦੀ ਮਾਮੀ ਵਿਆਹ ਤੇ ਆਈ,
ਆਈ ਹੱਥ ਲਮਕਾਈ,
ਬਈ ਨਾ ਲੀੜਾ ਨਾ ਲੱਤਾ ਕੋਈ,
ਨਾ ਕੋਈ ਟੌਮ ਲਿਆਈ,
ਡਾਰ ਜੁਆਕਾ ਦੀ ਲੱਡੂ ਖਾਣ ਨੂੰ ਲਿਆਈ,
ਡਾਰ ਜੁਆਕਾ …..,
ਕਲਾਰਾ ਦੀ ਮਾਮੀ ਵਿਆਹ ਤੇ ਆਈ,
ਆਈ ਹੱਥ ਲਮਕਾਈ,
ਬਈ ਨਾ ਲੀੜਾ ਨਾ ਲੱਤਾ ਕੋਈ,
ਨਾ ਕੋਈ ਟੌਮ ਲਿਆਈ,
ਡਾਰ ਜੁਆਕਾ ਦੀ ਲੱਡੂ ਖਾਣ ਨੂੰ ਲਿਆਈ,
ਡਾਰ ਜੁਆਕਾ …..,
ਅੱਧੀ ਰਾਤੀਂ ਆਉਣਾ ਗੱਭਰੂਆ
ਜਾਂਦਾ ਪਹਿਰ ਦੇ ਤੜਕੇ
ਗਲੀ ਗਲੀ ਦੇ ਕੁੱਤੇ ਭੌਂਕਣ
ਮੇਰਾ ਕਾਲਜਾ ਧੜਕੇ
ਵੇ ਘਰ ਤੇਲਣ ਦੇ
ਤੇਰਾ ਚਾਦਰਾ ਖੜਕੇ।
“ਬੇ ਸੁਣਦਿਆਂ ਕੰਨ ਕਰੀਂ”
“ਬੇ ਲਾੜਿਆ ਧਿਆਨ ਧਰੀਂ ”
“ ਬੇ ਮੁਰਖਾਂ ਲੜ ਬੰਨ੍ਹੀਂ”
“ ਬੇਅਕਲਾ ਸਮਝ ਕਰੀਂ”
ਆਰੀ! ਆਰੀ! ਆਰੀ!
ਸਹੁੰ ਬਖਤੌਰੇ ਦੀ,
ਨੀ ਤੂੰ ਲਗਦੀ ਜਾਨ ਤੋਂ ਪਿਆਰੀ।
ਕੰਨਾਂ ਨੂੰ ਘੜਾ ਦੂੰ ਡੰਡੀਆਂ,
ਲੈ ਦੇਊਂ ਕੁੜਤੀ ਸੂਫ ਦੀ ਕਾਲੀ।
ਤੇਰਾ ਮੈਂ ਗੁਲਾਮ ਬਣ ਜੂੰ,
ਊਂ ਪਿੰਡ ‘ਚ ਮੇਰੀ ਸਰਦਾਰੀ।
ਲਾ ਕੇ ਵੇਖ ਜ਼ਰਾ,
ਜ਼ੈਲਦਾਰ ਨਾਲ ਯਾਰੀ।
ਕੁੱਟ ਕੁੱਟ ਚੂਰੀਆਂ ਮੈ ਕੋਠੇ ਉੱਤੇ ਪਾਉਦੀ ਆਂ,
ਆਏ ਕਾਂਗੜੇ ਖਾ ਜਾਣਗੇ,
ਉਏ ਨੂੰਹ ਸੱਸ ਦੀ ਲੜਾਈ ਪਾ ਜਾਣਗੇ,
ਉਏ ਨੂੰਹ ……..,
ਬਾਰਾਂ ਸਾਲ ਦੀ ਹੋ ਗਈ ਕੁੜੀਏ
ਸਾਲ ਤੇਰ੍ਹਵਾਂ ਚੜ੍ਹਿਆ ।
ਹੁੰਮ ਹੁੰਮਾ ਕੇ ਚੜ੍ਹੀ ਜਵਾਨੀ
ਨਾਗ ਬਰਮ ਦਾ ਲੜਿਆ
ਤੇਰੀ ਯਾਰੀ ਦਾ
ਤਾਪ ਰਕਾਨੇ ਚੜ੍ਹਿਆ।
ਆਰਾ! ਆਰਾ! ਆਰਾ !
ਛੈਲ ਦਾ ਗੁਲਾਬੀ ਘੱਗਰਾ,
ਵਿਚ ਸੱਪ ਦੇ ਬਚੇ ਦਾ ਨਾਲਾ।
ਦਿਸਦਾ ਘੁੰਡ ਵਿਚ ਦੀ,
ਗੋਰੀ ਗੱਲ੍ਹ ਤੇ ਟਿਮਕਣਾ ਕਾਲਾ।
ਕੁੜੀ ਕੱਚ ਦੇ ਗਲਾਸ ਵਰਗੀ,
ਮੁੰਡਾ ਰੋਹੀ ਦੀ ਕਿੱਕਰ ਤੋਂ ਕਾਲਾ।
ਪੁੱਤ ਸਰਦਾਰਾਂ ਦਾ,
ਤੇਰੇ ਨਾਉਂ ਦੀ ਫੇਰਦਾ ਮਾਲਾ।
ਕੁੱਟ ਕੁੱਟ ਚੂਰੀਆਂ ਮੈ ਕੋਠੇ ਉੱਤੇ ਪਾਉਦੀ ਆਂ,
ਆਏ ਕਾਂਗੜੇ ਖਾ ਜਾਣਗੇ,
ਓਏ ਸਾਨੂੰ ਨਵਾ ਪੁਆੜਾ ਪਾ ਜਾਣਗੇ,
ਓਏ ਸਾਨੂੰ ………
ਬੋਦੀ ਵਾਲਾ ਤਾਰਾ ਚੜ੍ਹਿਆ
ਘਰ ਘਰ ਹੋਣ ਵਿਚਾਰਾਂ
ਕੁਛ ਤਾਂ ਪਿੰਡ ਦਿਆਂ ਪੰਚਾਂ ਲੁੱਟੀ
ਕੁਛ ਲੁੱਟ ਲੀ ਸਰਦਾਰਾਂ
ਰਹਿੰਦੀ ਖੂੰਹਦੀ ਗੱਭਰੂਆਂ ਲੁੱਟ ਲੀ
ਕੁਛ ਲੁੱਟ ਲੀ ਸਰਕਾਰਾਂ
ਟੇਢੀ ਪਗੜੀ ਨੇ
ਪੱਟ ਸੁੱਟੀਆਂ ਮੁਟਿਆਰਾਂ।
ਪਰਮੋ ਬੀਬੀ ਚੁੱਕ ਲਿਆ ਸੜਕ ਤੋਂ ਛਾਪੇ
ਨੀ ਆ ਜਾ ਧੀਏ ਸਰਦਲ ਤੇ
ਬਾਹਰ ਖੜ੍ਹੇ ਨੀ ਸੁਭਾਗਣੇ ਤੇਰੇ ਮਾਪੇ ਨੀ
ਧਾਈਆਂ! ਧਾਈਆਂ! ਧਾਈਆਂ!
ਕੇਹਾ ਵੇਲਾ ਆਇਆ ਮਿੱਤਰੋ,
ਪੜ੍ਹ ਲਿਖ ਮੁਕਲਾਵੇ ਆਈਆਂ।
ਮੁਖੜੇ ਤੋਂ ਘੁੰਡ ਚੁੱਕ ਕੇ,
ਲਾਹ ਚੁੰਨੀਆਂ ਗਲਾਂ ਵਿਚ ਪਾਈਆਂ।
ਫੈਸ਼ਨਾਂ ਨੇ ਅੱਤ ਚੁੱਕ ਲਈ,
ਮੈਥੋਂ ਖਰੀਆਂ ਜਾਣ ਸੁਣਾਈਆਂ।
ਲੰਬੜਾਂ ਦੀ ਬੰਤੋ ਨੇ,
ਪੈਰੀਂ ਝਾਂਜਰਾਂ ਪਾਈਆਂ।
ਕੋਈ ਸੋਨਾ,ਕੋਈ ਚਾਂਦੀ,
ਕੋਈ ਪਿੱਤਲ ਭਰੀ ਪਰਾਂਤ,
ਵੇ ਧਰਤੀ ਨੂੰ ਕਲੀ ਕਰਾਂਦੇ,
ਨੱਚੂਗੀ ਸਾਰੀ ਰਾਤ,
ਧਰਤੀ ਨੂੰ