ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਬੁਆਣੀ।
ਜਰਗੜ ਕੋਲੇ, ਜਰਗ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਕਟਾਣੇ ਕੋਲ ਕਟਾਣੀ।
ਸਾਹਨੀ, ਸਾਹਨੇ ਕੋਲ ਸੁਣੀਂਦੀ,
ਘਲੋਟੀ ਕੋਲ ਘੁਡਾਣੀ।
ਰਾੜਾ ਸਾਹਿਬ ਦੀ…….
ਸੁਣ ਲੈ ਮਿੱਠੀ ਬਾਣੀ।
Punjabi Boliyan
ਛੋਲੇ ਛੋਲੇ
ਛੋਲੇ ਛੋਲੇ ਛੋਲੇ,
ਇੰਨਾ ਨਾਨਕੀਆਂ ਦੀ ਰੜੇ ਭੰਬੀਰੀ ਬੋਲੇ,
ਇੰਨਾ ਨਾਨਕੀਆਂ …….,
ਵੇ ਵਣਜਾਰਿਆ ਵੰਗਾਂ ਵਾਲਿਆ
ਭੀੜੀ ਵੰਗ ਚੜ੍ਹਾਵੀਂ ਨਾ
ਮੈਂ ਮਰਜੂੰਗੀ ਡਰ ਕੇ
ਮੇਰਾ ਨਰਮ ਕਾਲਜਾ ਵੇ ਹਾਣੀਆਂ
ਧੱਕ-ਧੱਕ ਧੱਕ ਧੜਕੇ ।
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਹੈ ਸਹਿਬ ਰਾੜਾ।
ਜਰਗ ਜਰਗੜੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ,
ਨਹਿਰੋਂ ਪਾਰ ਲਸਾੜਾ।
ਗੁੜ ਪੁਰਾਣਾ ਦੇਣ ਮੱਝਾਂ ਨੂੰ,
ਕਾਹੜ ਕਾਹੜ ਕੇ ਕਾੜਾ।
ਭਾਬੀ ਦੇਵਰ ਦਾ………,
ਸਭ ਤੋਂ ਰਿਸ਼ਤਾ ਗਾਹੜਾ।
ਛੋਲੇ ਛੋਲੇ
ਛੋਲੇ ਛੋਲੇ ਛੋਲੇ,
ਬਾਪੂ ਜੀ ਨੂੰ ਭਰਮ ਪਿਆ,
ਧੀਏ ਕੌਣ ਨੀ ਚੁਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਬੋਲੇ,
ਕੱਲੀ ਬਾਪੂ ਮੈ ਹੋਵਾਂ,
ਦੁੱਜੀ ਗੁੰਝ ਚਰਖੇ ਦੀ ਬੋਲੇ,
ਜਾਨ ਲਕੋ ਮੁੰਡਿਆਂ,
ਹੋ ਚਰਖੇ ਦੇ ਉਹਲੇ,
ਜਾਨ ਲਕੋ …..,
ਤੇਰੇ ਲਾਲ ਸੂਹੇ ਬੁੱਲ੍ਹ
ਸਾਨੂੰ ਲੈਣੇ ਪੈ ਗਏ ਮੁੱਲ
ਜਿੱਥੇ ਟੱਕਰੇਂਗੀ ਕੱਲੀ
ਤੈਨੂੰ ਚੱਕੂੰ ਮੱਲੋਮੱਲੀ
ਕੱਟ ਮੋੜ ਬੱਲੀਏ
ਸਾਨੂੰ ਲੱਗਦੀ ਪਿਆਰੀ
ਤੇਰੀ ਤੋਰ ਬੱਲੀਏ।
ਦੋਹਿਆਂ ਦੀ ਜੀਜਾ ਪੰਡ ਬੰਨ੍ਹ ਦਿਆਂ
ਕੋਈ ਦੋਹੇ ਤੇ ਦੋਹਾ ਸਿੱਟ
ਮੈਂ ਤਾਂ ਸੁਣਾ ਦਿਆਂ ਸੈਂਕੜੇ
ਵੇ ਤੈਥੋਂ ਸੁਣਾਨਾ ਹੋਣਾ
ਵੇ ਪਤੀਲੇ ਦਿਆਂ ਢੱਕਣਾ ਬੇ-ਇਕ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਸੁਣੀਂਦਾ ਪਿੰਡ ਲਸੋਈ।
ਪੇਕੀਂ ਸੀਗ੍ਹੀ ਨੰਬਰਦਾਰੀ,
ਸਹੁਰੀਂ ਪੁੱਛ ਨਾ ਕੋਈ।
ਬੁਰੇ ਕੰਮ ਦਾ ਬੁਰਾ ਨਤੀਜਾ,
ਕਿਤੇ ਨਾ ਮਿਲਦੀ ਢੋਈ।
ਜਰਗ ਜਲਾਜਣ ਦੇ.
ਰਾਹ ਵਿਚ ਬਹਿ ਕੇ ਰੋਈ।
ਛੱਲਾ ਓਏ,
ਛੱਲਾ ਓਏ,ਛੱਲਾ ਮੇਰੀ ਚੀਚੀ ਦਾ,
ਰਾਂਝਾ ਓਏ,ਰਾਂਝਾ ਫੁੱਲ ਬਗੀਚੀ ਦਾ,
ਰਾਂਝਾ ……..,
ਮਾਂ ਮੇਰੀ ਨੇ ਚਰਖਾ ਭੇਜਿਆ
ਵਿੱਚ ਲਵਾਈਆਂ ਮੇਖਾਂ
ਮੇਖਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਪੱਟ-ਪੱਟ ਸੁੱਟਾਂ
ਜਾਨੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਵੇਖਾਂ
ਜਾਨੀ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਮੂੰਹ ਨਾ ਖਾਵੇ
ਕੋਠੇ ਚੜ੍ਹ-ਚੜ੍ਹ ਵੇਖਾਂ
ਕੋਠੇ ਤੋਂ ਦੋ ਉੱਡੀਆਂ ਕੋਇਲਾਂ
ਮਗਰ ਉੱਚੀ ਮੁਰਗਾਈ
ਪੈ ਗਿਆ ਪਿੱਠ ਕਰਕੇ
ਨਾਲ ਕਾਸਨੂੰ ਪਾਈ।
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਦਾ, ਪਾਰੀ।
ਬੀਹੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਛੜਾ ਸੀ ਰਹਿੰਦਾ,
ਨਾਉਂ ਓਹਦਾ ਗਿਰਧਾਰੀ।
ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੰਰਵੀਂ ਦਾਲ ਲੈ ਗਿਆ,
ਕਹਿੰਦਾ, ਬੜੀ ਕੁਰਾਰੀ।
ਜੇਠ ਨੇ ਦਾਲ ਮੰਗ ਲੀ..
ਭਾਬੀ ਕੜਛੀ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਮਾਰੀ।
ਛੱਲਾ ਓਏ
ਛੱਲਾ ਓਏ,ਛੱਲਾ ਸੋਨੇ ਦੀਆਂ ਤਾਰਾਂ ਦਾ,
ਰਾਂਝਾ ਓਏ ਰਾਂਝਾ ਪੁੱਤ ਸਰਦਾਰਾਂ ਦਾ,
ਰਾਂਝਾ ਓਏ …….,