ਛਡਾ ਛੜੇ
ਛਡਾ ਛੜੇ ਨੂੰ ਦੇਵੇ ਦਿਲਾਸਾ,
ਮੌਜ ਭਰਾਵੋ ਰਹਿੰਦੀ,
ਦੋ ਡੱਕਿਆ ਨਾਲ ਅੱਗ ਬਲ ਪੈਦੀ,
ਰੋਟੀ ਸੇਕ ਨਾਲ ਲੈਦੀ,
ਇਕ ਦੁੱਖ ਲੈ ਬੈਠਦਾ,
ਝਾਕ ਰੰਨਾ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ,
ਇਕ ਦੁੱਖ ………,
ਛਡਾ ਛੜੇ ਨੂੰ ਦੇਵੇ ਦਿਲਾਸਾ,
ਮੌਜ ਭਰਾਵੋ ਰਹਿੰਦੀ,
ਦੋ ਡੱਕਿਆ ਨਾਲ ਅੱਗ ਬਲ ਪੈਦੀ,
ਰੋਟੀ ਸੇਕ ਨਾਲ ਲੈਦੀ,
ਇਕ ਦੁੱਖ ਲੈ ਬੈਠਦਾ,
ਝਾਕ ਰੰਨਾ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ,
ਇਕ ਦੁੱਖ ………,
ਮਾਰ ਤਿਤਲੀ ਉਡਾਰੀ
ਨੀ ਤੂੰ ਉਡਿਆਈ ਸਾਰੀ
ਤੇਰੀ ਰਹਿਣੀ ਨੀ ਮੜਕ
ਬਿੱਲੋ ਅੱਜ ਵਰਗੀ
ਕਰ ਦੇਣਗੇ ਜੱਟਾਂ ਦੇ
ਪੁੱਤ ਗਜ ਵਰਗੀ ।
ਜੀਜਾ ਥੋੜਾ ਥੋੜਾ ਖਾਈਂ ਤੇਰਾ ਢਿੱਡ ਦੁਖੂਗਾ
ਐਥੇ ਵੈਦ ਨਾ ਹਕੀਮ ਬੇ ਹਰਾਨ ਹੋਵੇਗਾ
ਐਥੇ ਫੱਕੀ ਨਾ ਚੂਰਨ ਬੇ ਬਰਾਨ ਹੋਵੇਗਾ
ਐਥੇ ਹੱਟੀ ਨਾ ਭੱਠੀ ਬੇ ਹਰਾਨ ਹੋਵੇਗਾ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਦਾ, ਘਾਰ।
ਜੇ ਅਸੀਂ ਵਾਹਗਿਓਂ ਉਰਾਰ ਬੈਠੇ,
ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਜੇ ਵਾਹਗਿਓਂ ਪਾਰ ਬੈਠੇ।
ਵਾਹੁਣ ਭਜਦਿਆਂ ਨੂੰ ਹੋਣ ਇੱਕੋ,
ਇੱਕ ਸਾਂ ਕਰ ਤਕਰਾਰ ਬੈਠੇ।
ਵੀਰ ਸਮਝ ਬਗਾਨੇ ਆਪਣਿਆਂ ਨੂੰ,
ਹੱਥੀਂ ਆਪਣੇ, ਆਪ ਮਾਰ ਬੈਠੇ।
ਛੈਣੇ ਛੈਣੇ ਛੈਣੇ,
ਵਿਦਿਆ ਪੜਾ ਦੇ ਬਾਬਲਾ,
ਭਾਵੇਂ ਦੇਈ ਨਾ ਦਾਜ ਵਿੱਚ ਗਹਿਣੇ,
ਵਿਦਿਆ ਪੜਾ ……..,
ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਤੂੰ ਕਵਾਰੀ
ਦੂਜੀ ਕਜਲੇ ਦੀ ਧਾਰੀ
ਤੀਜਾ ਲੌਂਗ ਲਿਸ਼ਕਾਰੇ
ਮਾਰ ਮਾਰ ਪੱਟਦਾ
ਨੀ ਤੈਂ ਜਿਊਣ ਜੋਗਾ
ਛੱਡਿਆ ਨਾ ਪੁੱਤ ਜੱਟ ਦਾ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਟਪਿਆਲਾ।
ਗਾਜਰ ਵਰਗੀ ਦੇਖ ਕੁੜੀ ਦੇ,
ਗੱਲ੍ਹ ਤੇ ਟਿਮਕਣਾ ਕਾਲਾ।
ਸੂਹਾ ਹੱਥ ਰੁਮਾਲ ਕੁੜੀ ਦੇ,
ਕੱਜਲਾ ਧਾਰੀਆਂ ਵਾਲਾ।
ਵਿਆਹ ਕੇ ਲੈ ਜੂਗਾ……..,
ਵੱਡਿਆਂ ਨਸੀਬਾਂ ਵਾਲਾ।
ਛੰਨਾ,ਛੰਨੇ ਵਿੱਚ ਚੂਰੀ ਕੁੱਟਾਂਗੇ,
ਲੈ ਲਾ ਨੰਬਰਦਾਰੀ,
ਆਪਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕੁੱਟਾਗੇ,
ਲੈ ਲਾ ………,
ਤੇਰਾ ਸਰੂ ਜਿਹਾ ਕੱਦ
ਤੇਰੀ ਕੋਕਾ ਕੋਲਾ ਪੱਗ
ਤੀਜੀ ਜੁੱਤੀ ਲਿਸ਼ਕਾਰੇ
ਮਾਰ-ਮਾਰ ਪੱਟਦੀ
ਵੇ ਤੈਂ ਜਿਊਣ ਜੋਗੀ
ਛੱਡੀ ਨਾ ਕੁੜੀ ਜੱਟ ਦੀ।
ਲਾੜ੍ਹਿਆ ਲੜਾਕਿਆ ਬੇ ਤੂੰ ਤਿੱਖਾ
ਤਿੱਖਾ ਬੇ ਦੱਸ ਕਿਸ ਗੁਣੇ
ਮੇਰੀ ਮਾਓਂ ਗਈ ਮਿਰਚਾਂ ਦੇ ਖੇਤ
ਮਹੀਨਾ ਸੀ ਜੇਠ, ਮੈਂ ਮਾਓਂ ਦੇ ਸਾਂ ਪੇਟ
ਬੀਬੀ ਮੈਂ ਤਿੱਖਾ ਏਸ ਗੁਣੇ-ਏ-ਏ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਪਾਵੇ।
ਸਹੁਰੀਂ ਤੁਰ ਜਾਂਦੀ,
ਸੱਲ੍ਹ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦਾ ਖਾਵੇ।
ਦਰਦੀ ਯਾਰ ਬਿਨਾਂ,
ਰੋਂਦੀ ਕੌਣ ਵਰਾਵੇ।
ਪਿੰਡ ਦੀ ਨਖਰੋ ਨੂੰ……..,
ਬੰਤਾ ਬੋਕ ਵਿਰਾਵੇ |
ਛੰਨਾ ਭਰਿਆ ਦੁੱਧ ਦਾ,
ਇਹ ਡੋਲਣਾ ਵੀ ਨਹੀਂ,
ਹੋਰ ਭਰਨਾ ਵੀ ਨਹੀਂ,
ਤੈਨੂੰ ਛੱਡਣਾ ਵੀ ਨਹੀਂ,
ਹੋਰ ਕਰਨਾ ਵੀ ਨਹੀਂ,
ਜੇ ਕਰਿਆ,ਕਰੂ ਤੇਰਾ ਮਾਮਾ,
ਏਥੇ ਮੇਰੀ ਨੱਥ ਡਿੱਗ ਪਈ,
ਨਿਉ ਕੇ ਚੱਕੀ ਜਵਾਨਾ,
ਏਥੇ ਮੇਰੀ ………