ਦੁਹਰੇ ਦਰਬਾਜੇ ਅੰਦਰ ਬਾਸਾ ਜੀਹਦਾ
ਕਿਹੜਾ ਬਿਨ ਹੱਡੀਆਂ ਦਾ ਜੀਵ
ਬੱਤੀ ਜਮਾਂ ਵਿਚ ਬਿਚਰਦੀ
ਬੇ ਦੱਸ ਕੌਣ ਅਜਿਹੀ
ਬੇ ਭੈਣ ਦੇਣਿਆਂ ਲਾੜ੍ਹਿਆ ਬੇ- ਚੀਜ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਕਾਰੀ।
ਗੋਰੀ ਗੋਰੀ ਨਾਰ ਦੇਖਕੇ,
ਜਾਂਦੀ ਐ ਜੱਟਾਂ ਦੀ ਮੱਤ ਮਾਰੀ।
ਤਾਰੇ ਗਿਣ ਗਿਣ ਕੇ,
ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗੁਜ਼ਾਰੀ।
ਅੱਖੀਆਂ ‘ਚ ਪਾ ਰੱਖਦੀ……..,
ਕਾਲਾ ਦਿਓਰ ਕੱਜਲੇ ਦੀ ਧਾਰੀ।
ਛੋਲੇ, ਪਾਵਾਂ ਭੜੋਲੇ,
ਚਿੱਤ ਚੰਦਰੀ ਦਾ ਡੋਲਦਾ,
ਮਰਾ ਕਿ ਮਰ ਕੇ ਜੀਵਾਂ,
ਰਾਂਝਾ ਮੁੱਖੋ ਨਹੀਓ ਬੋਲਦਾ,
ਮਰਾ ਕਿ ………,
ਰੜਕੇ-ਰੜਕੇ-ਰੜਕੇ
ਬਾਹਾਂ ਪਤਲੀਆਂ ਚੂੜਾ ਮੋਕਲਾ
ਬਾਹਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਖੜਕੇ
ਮਿਰਜ਼ੇ ਨੂੰ ਮਾਰਨਗੇ
ਆ ਗਏ ਦਮੂਖਾਂ ਫੜਕੇ ।
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਡਾਮਾ।
ਭਾਬੀ ਬਣ ਦਰਦਣ,
ਤੇਰੀ ਬੱਕਰੀ ਚਾਰ ਕੇ ਲਿਆਮਾ।
ਤੇਰੇ ਰੰਗ ਵਰਗਾ,
ਬੇਰੀਆਂ ਤੋਂ ਬੇਰ ਲਿਆਮਾ।
ਮੁੰਡਾ ਜੰਮ ਭਾਬੀਏ…….,
ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਸ਼ਰਾਬ ਪਲਾਮਾ।
ਛੜਾ ਛੜਾ ਨਾ ਕਰਿਆ ਕਰ ਨੀ,
ਵੇਖ ਛੜੇ ਨਾ ਲਾ ਕੇ,
ਨੀ ਪਹਿਲਾ ਛੜਾ ਤੇਰੇ ਭਾਂਡੇ ਮਾਜੇ,
ਰੱਖੂ ਇਉ ਚਮਕਾ ਕੇ,
ਝੂਲ-ਝੂਲ ਕੇ ਤੁਰਦੀ ਕੁੜੀਏ
ਅੱਲੜੀ ’ਚ ਲਏਂ ਹੁਲਾਰੇ
ਬੁੱਲ੍ਹ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਵਾਂਗ ਸੰਤਰੇ
ਗੱਲਾਂ ਸ਼ੱਕਰਪਾਰੇ
ਸੇਲ੍ਹੀ ਤੇਰੀ ਕਾਲੇ ਨਾਗ ਦੀ
ਬਿਨ ਛੇੜਿਆਂ ਡੰਗ ਮਾਰੇ
ਨੈਣ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਵਾਂਗ ਮਿਰਗ ਦੇ
ਲੱਗਣ ਸਾਨੂੰ ਪਿਆਰੇ
ਰਹਿੰਦੇ ਖੂੰਹਦਿਆਂ ਨੂੰ ਪੱਟ ਜਾਂਦੇ
ਤੇਰੇ ਕੰਨਾਂ ਦੇ ਵਾਲੇ
ਨਿੱਤ ਦੇ ਸਵਾਲੀ ਨੂੰ
ਨਾ ਝਿੜਕਾਂ ਮੁਟਿਆਰੇ।
ਦੂਹਰੇ ਦਰਬਾਜੇ ਅੰਦਰ ਬਾਸਾ ਜੀਹਦਾ
ਜਿਹੜਾ ਬਿਨ ਹੱਡੀਆਂ ਦਾ ਜੀਵ
ਬੱਤੀ ਜਮਾਂ ਵਿਚ ਬਿਚਰਦੀ
ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਦੱਸਦੀ ਲਾੜਿਆ
ਵੇ ਅਨਪੜ੍ਹ ਮੂਰਖਾ ਬੇ- ਜੀਭ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਢਾਬੀ।
ਫੁੱਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਫੁੱਲ ਚੁਣੀਦਾ,
ਚੁਣੀਂਦਾ ਫੁੱਲ ਗੁਲਾਬੀ।
ਪਰੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪਰੀ ਚੁਣੀਦੀ,
ਸੂਹੀ ਲਾਲ ਗੁਲਾਬੀ।
ਗੁਲਾਬੀ ਭਾਬੀ ਨੇ………
ਕਰ ’ਤਾ ਦਿਓਰ ਸ਼ਰਾਬੀ।
ਛੜਿਆਂ ਦੇ ਛੜਿਆਂ ਦੇ ਦੋ ਦੋ ਚੱਕੀਆਂ,
ਨੀ ਕੋਈ ਡਰਦੀ ਪੀਹਣ ਨਾ ਜਾਵੇ,
ਛੜੇ ਦੀ ਤਾਂ ਅੱਖ ਤੇ ਭਰਿੰਡ ਲੜ ਜੇ,
ਨੀ ਸਾਡੀ ਕੰਧ ਤੋਂ ਝਾਤੀਆਂ ਮਾਰੇ,
ਛੜਿਆਂ ਦੇ ਘਰ ਅੱਗ ਨਾ,
ਨਾ ਘੜੇ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ,
ਨਾ ਕੋਈ ਦਿਸਦੀ ਏ ਬਹੁ ਰਾਣੀ,
ਜਿਹੜੀ ਧਰੇ ਮਸਰਾਂ ਦੀ ਦਾਲ ਕੁੜੇ,
ਬੂਹ ਛੜਿਆਂ ਦਾ, ਛੜਿਆਂ ਦਾ ਮਦੜਾ ਹਾਲ ਕੁੜੇ,
ਬੂਹ ਛੜਿਆਂ ……..,
ਕੱਟਵੀਂ ਸੁੱਥਣ ਸਾਨੂੰ ਲੱਗਦੀ ਸੋਹਣੀ
ਨਾਲ ਸੋਂਹਦਾ ਪਿਆਜੀ ਬਾਣਾ
ਚੰਦ ਡੰਡੀਆਂ ਨੇ ਛਹਿਬਰ ਲਾਈ
ਹੋ ਗਿਆ ਲੌਂਗ ਪੁਰਾਣਾ
ਫੌਜੀ ਦੀ ਛੁੱਟੀ ਮੁੱਕਗੀ
ਉਹਨੇ ਰਾਤੀਂ ਗੱਡੀ ਚੜ੍ਹ ਜਾਣਾ
ਜਾਂਦੇ ਮਾਹੀਏ ਨੂੰ
ਘੁੰਡ ਚੱਕ ਕੇ ਸਲੂਟ ਬੁਲਾਣਾ!
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ ਮਾਨ।
ਸੋਚ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹੋਵੇ ਹਾਂ-ਪੱਖੀ,
ਹਾਰ ਹੁੰਦੀ ਨਾ ਕਦੇ ਪਰਵਾਨ |
ਆਪਣੀ ਤਲੀ ਤੇ ਆਪਣਾ ਸੀਸ ਧਰਨਾ,
ਹੈ ਜੱਗ ਤੋਂ ਵੱਖਰੀ ਸ਼ਾਨ।
ਭੱਜਦੇ ਝੂਠ ਫਰੇਬ ਆਪੇ……..,
ਭੱਜਦੇ ਮਾਣ ਅਭਿਮਾਨ।