ਜੋਗੀ ਆ ਨੀ ਗਿਆ,
ਫੇਰਾ ਪਾ ਨੀ ਗਿਆ,
ਕੋਈ ਵਿਸ਼ੇਅਰ ਨਾਗ,
ਲੜਾ ਨੀ ਗਿਆ,
ਕੋਈ …….,
ਨਿੱਕੇ ਹੁੰਦੇ ਦੇ ਮਰ ਗਏ ਮਾਪੇ
ਪਲਿਆ ਨਾਨਕੀਂ ਰਹਿ ਕੇ
ਸੱਤ ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਲਾ ਤਾ ਪੜ੍ਹਨੇ
ਪੜ੍ਹ ਗਿਆ ਨੰਬਰ ਲੈ ਕੇ
ਬਈ ਵਾਂਗ ਹਨੇਰੀ ਆਈ ਜਵਾਨੀ
ਲੋਕੀ ਤੱਕਦੇ ਬਹਿ ਕੇ
ਪੱਟਤੀ ਹੂਰ ਪਰੀ ।
ਤੋਂ ਵੀ ਨਾਨਕੀਂ ਰਹਿ ਕੇ
ਨਾਨਕੀਆਂ ਨੂੰ ਖਲ ਕੁੱਟ ਦਿਓ ਜੀ
ਜੀਹਨਾਂ ਧੌਣ ਪੱਚੀ ਸਰ ਖਾਣਾ (ਸੇਰ)
ਸਾਨੂੰ ਪੂਰੀਆਂ ਜੀ
ਜੀਹਨਾਂ ਮੁਸ਼ਕ ਲਿਆਂ ਰੱਜ ਜਾਣਾ
ਮੇਰੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਦੇਖ ਲਓ,
ਜਿਉਂ ਲੋਹੇ ਦੀਆਂ ਸਰੀਆਂ।
ਕੱਠੇ ਹੋ ਕੇ ਜਾਂਦੇ ਮੇਲੇ,
ਡਾਂਗਾਂ ਰੱਖਦੇ ਖੜ੍ਹੀਆਂ।
ਜਿਦ ਜਿਦ ਕੇ ਓਹ ਪਾਉਣ ਬੋਲੀਆਂ,
ਸਹਿੰਦੇ ਨਾਹੀਂ ਤੜੀਆਂ।
ਢਾਣੀ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦੀ..
ਕੱਢ ਦੂ ਤੜੀਆਂ ਅੜੀਆਂ।
ਜਦ ਘਰ ਜਨਮੀ ਧੀ ਵੇ ਨਰੰਜਣਾ,
ਸੋਚੀਂ ਪੈ ਗਏ ਜੀ ਵੇ ਨਰੰਜਣਾ,
ਸੋਚੀਂ ……,
ਆਰੀ-ਆਰੀ-ਆਰੀ
ਲੰਘਿਆ ਮੈਂ ਬੀਹੀ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ
ਜਦੋਂ ਤੂੰ ਖੋਲ੍ਹੀ ਸੀ ਬਾਰੀ
ਬਾਪੂ ਤੇਰੇ ਨੇ
ਮੇਰੇ ਵੱਗਵੀਂ ਗੰਧਲੀ ਮਾਰੀ
ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਸ਼ਰਾਬ ਛੱਡ ਤੀ
ਨਾਲੇ ਛੱਡ ਤੀ ਮੁਨਾਉਣੀ ਦਾੜ੍ਹੀ
ਅੰਦਰੇ ਸੜਜੇਂਗੀ
ਇਹ ਚਸਕੇ ਦੀ ਮਾਰੀ।
ਖਸਮ ਬਿਨਾ ਰੋਟੀ ਨਹੀਂ
ਬਚੋਲੇ ਬਿਨਾ ਵੋਟ੍ਹੀ ਨਹੀਂ
ਪੰਦਰਾਂ ਬਰਸ ਦੀ ਹੋ ਗੀ ਜੈ ਕੁਰੇ,
ਸਾਲ ਸੋਲ੍ਹਵਾਂ ਚੜਿਆ।
ਘੁੰਮ ਘੁਮਾ ਕੇ ਚੜ੍ਹੀ ਜੁਆਨੀ,
ਨਾਗ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਲੜਿਆ।
ਪਿਓ ਓਹਦੇ ਨੂੰ ਖਬਰਾਂ ਹੋ ਗੀਆਂ,
ਵਿਚੋਲੇ ਦੇ ਘਰ ਵੜਿਆ।
ਮਿੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਫਿਕਰ ਪਿਆ…..
ਵਿਆਹ ਜੈ ਕੁਰ ਦਾ ਧਰਿਆ।
ਜਾਗੋ ਕੱਢਣੀ ਮਾਮੀਏ ਛੱਡ ਨਖਰਾ,
ਦੱਸ ਤੇਰਾ ਮੇਰਾ,ਮੇਰਾ ਤੇਰਾ ਕਿ ਝਗੜਾ,
ਦੱਸ ਤੇਰਾ ……,
ਨੀ ਨਾਹ ਧੋ ਕੇ ਤੂੰ ਨਿੱਕਲੀ ਰਕਾਨੇ
ਅੱਖੀਂ ਕਜਲਾ ਪਾਇਆ ।
ਦਾਤੀ ਲੈ ਕੇ ਤੁਰ ਗਈ ਖੇਤ ਨੂੰ
ਮੈਂ ਪੈਰੀਂ ਜੋੜਾ ਨਾ ਪਾਇਆ
ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਪਿੰਡ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਟੱਕਰੇ
ਕਿੱਧਰ ਨੂੰ ਚੱਲਿਆਂ ਤਾਇਆ
ਸੱਚੀ ਗੱਲ ਮੈਂ ਦੱਸ ਤੀ ਸੋਹਣੀਏ
ਪੁਰਜਾ ਖੇਤ ਨੂੰ ਆਇਆ
ਵਿੱਚ ਵਾੜੇ ਦੇ ਹੋ ਗਏ ਕੱਠੇ
ਭੱਜ ਕੇ ਹੱਥ ਮਿਲਾਇਆ
ਚੁਗਲ ਖੋਰ ਨੇ ਕੀਤੀ ਚੁਗਲੀ
ਜਾ ਕੇ ਰੌਲਾ ਪਾਇਆ
ਰੰਨ ਦੇ ਭਾਈਆਂ ਨੇ
ਰੇਤ ਗੰਡਾਸੀ ਨੂੰ ਲਾਇਆ
ਤੇਰੇ ਗੱਭਰੂ ਨੂੰ
ਆ ਵਿਹੜੇ ਵਿੱਚ ਢਾਹਿਆ
ਪੰਜ ਫੁੱਟ ਦਾ ਪੁੱਟ ਕੇ ਟੋਇਆ
ਉੱਤੇ ਰੇਤਾ ਪਾਇਆ
ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਬਠਿੰਡਾ ਥਾਣਾ ‘ਮੌੜੇ’ ਦਾ
ਜੀਪਾ ਪੁਲਿਸ ਦਾ ਆਇਆ
ਏਸ ਪਟੋਲੇ ਨੇ
ਕੀ ਭਾਣਾ ਵਰਤਾਇਆ ।
ਬਚੋਲਿਆ ਕਪਟ ਕਮਾਇਆ ਬੇ
ਊਠ ਮਗਰ ਛੇਲਾ ਲਾਇਆ ਬੇ
ਸਾਡੀ ਤਾਂ ਮਜਬੂਰੀ ਦਾ
ਤੈਂ ਪੂਰਾ ਫੈਦਾ ‘ਠਾਇਆ ਬੇ
ਸਾਡੀ ਬੀਬੀ ਨਿਰੀ ਮੁਸਕਣ ਬੂਟੀ
ਬੇ ਤੈਂ ਘੋਰੀ ਪੱਲੇ ਪਾਇਆ ਬੇ
ਸਾਡੀ ਕੰਨਿਆ ਬਾਰਾਂ ਬਰਸੀ ਨੂੰ
ਤੈਂ ਬੁੱਢੜਾ ਸਾਕ ਕਰਾਇਆ ਬੇ
ਤਾਰੀ! ਤਾਰੀ!! ਤਾਰੀ!!!
ਨਾਭੇ ਦੀਏ ਬੰਦ ਬੋਤਲੇ,
ਤੇਰੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਖੁਮਾਰੀ।
ਤਾਰੀ! ਤਾਰੀ!! ਤਾਰੀ!!!
ਨਾਭੇ ਦੀਏ ਬੰਦ ਬੋਤਲੇ,
ਤੇਰੀ ਸਦਾ ਸਦਾ ਖੁਮਾਰੀ।
ਤਾਰੀ! ਤਾਰੀ!! ਤਾਰੀ!!!
ਨੀਭੇ ਦੀਏ ਬੰਦ ਬੋਤਲੇ,
ਤੇਰਾ ਸੱਚਾ ਸੁੱਚਾ ਪਿਆਰ।