ਚੁੱਪ ਨਾ ਸਮਝੀ ਸਬਰ ਆ ਹਜੇ “
ਤੋੜ ਵੀ ਦਿੰਦੇ ਕਦਰ ਆ ਹਜੇ
punjabi sad shayari on life
ਜਿਹਨੂੰ ਕਦੇ ਡਰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮੈਨੂੰ ਖੋਣ ਦਾ,
ਓਹਨੂੰ ਕੀ ਅਫ਼ਸੋਸ ਹੋਣਾ ਮੇਰੇ ਨਾ ਹੋਣ ਦਾ
ਕੋਈ ਰੋ-ਰੋ ਕੇ ਦਿਲ ਬਹਿਲਾਉਦਾਂ ਹੈ
ਕੋਈ ਹੱਸ-ਹੱਸ ਦਰਦ ਛੁਪਾਉਦਾਂ ਹੈ
ਕੁਛ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਜਿਹੇ ਵੀ ਨਾਦਾਨ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ,
ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਕਿਸ਼ਤੀ ਉਸ ਥਾਂ ਜਿੱਥੇ ਤੂਫ਼ਾਨ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਨਜ਼ਰ ਅੰਦਾਜ਼ ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਕਰਲਾਂ,
ਜੋ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬੀਤੀ ਐ
ਸਲਾਮਾ ਚੜਦੇ ਸੂਰਜ ਨੂੰ ਹੁੰਦੀਆ ਨੇ ਸੱਜਣਾ
ਡੁੱਬਣ ਤੇ ਤਾਂ ਲੋਕ ਵੀ ਬੂਹੇ ਢੋ ਲੈਂਦੇ ਨੇ
ਸਮਾਂ ਸਿਖਾ ਗਿਆ ਏ ਚੱਲਣਾ ਬਿਨਾਂ ਸਹਾਰੇ ਤੋਂ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੀ ਮੁੱਕਦੀ ਇੱਕ ਬਾਜ਼ੀ ਹਾਰੇ ਤੋਂ
ਯੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੈ ਜਨਾਬ ,
ਮਰਨੇ ਨਹੀਂ ਦੇਤੀ ਜਬ ਤਕ ਜੀਨਾ ਨਹੀਂ ਸੀਖ ਲੇਤੇ
ਪਾਣੀਂ ਵਰਗੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਰੱਖਣਾਂ,
ਪਾਣੀਂ ਜਿਹਾਂ ਸੁਭਾਅ।
ਡਿੱਗ ਪਏ ਤਾਂ ਝਰਨਾ ਬਣਦਾ,
ਜੇ ਤੁਰ ਪਏ ਤਾਂ ਦਰਿਆ।
ਸੁਭਾਅ ਤਾਂ ਬੜਾ ਨਰਮ ਏ ਪਰ ਜੇ ਕੋਈ ਦਿਲੋਂ ਲਹਿ ਜਾਵੇ ਉਹਦੇ ਲਈ ਨੀ ਰਹਿੰਦਾ
ਸਵਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰਹਿਣ ਦੇ ਮੈਂਨੂੰ ਸੱਚ ਮੰਨੀ ਜਵਾਬਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਬੁਰਾ ਹਾਂ ਮੈਂ
ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਸਾਰੇ ਵਰਕੇ ਅਜੇ ਕੋਰੇ ਨੇ
ਦੁੱਖ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਨੇ ਤੇ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਪਲ ਥੋੜੇ ਨੇ