ਐਤਕੀੰ ਦੇ ਸਿਆਲ ਆੰਉਦਿਆੰ ਈ ਠੰਢ ਤੋੰ ਬਚਣ ਲਈ ਨਵਾੰ ਕੋਟ ਲੈਣ ਦੀਆੰ ਸਲਾਹਾੰ ਕਰਦਾ ਸੋਚਾੰ ਚ ਪਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ …ਨਵਾੰ ਕੋਟ ਲੈ ਲਵਾੰ ਕਿ ਹਾਲੇ ਆਹ ਸਾਲ ਵੀ ਪੁਰਾਣੇ ਨਾਲ ਈ ਕੱਢ ਲਵਾੰ..ਜੋਤ ਮੁੜ ਮੁੜ ਕਹੀ ਜਾਵੇ,’ਹੁਣ ਤਾੰ ਲੈ ਲੈ ਚੱਜ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਦੋ ਚਾਰ!!ਡਾ: ਬਣ ਗਿਐੰ..ਰੋਜ਼ ਕਲੀਨਿਕ ਆਹ ਪੁਰਾਣਾ ਕੋਟ ਪਾ ਕੇ ਜਾਇਆ ਕਰੇੰਗਾ?? ਬਜ਼ਾਰਾੰ ਚ ਸਿਆਲੂ ਮੋਟੇ ਕੋਟ ,ਕੋਟੀਆੰ ,ਸਵੈਟਰ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਸੀ ਟੌਮੀ ਪੋਲੋ ਸੀ ਕੇ ਤੇ ਹੋਰ ਕਈ ਜਿੰਨਾੰ ਦੇ ਪਹਿਲਾੰ ਕਦੇ ਨਾੰਉ ਵੀ ਨੀ ਸੀ ਸੁਣੇ,ਨਾਮੀ ਗਰਾਮੀ ਕੰਪਨੀਆੰ ਦੇ ਨਵੇੰ ਨਵੇੰ ਡਿਜ਼ਾਇਨਾ ਵਾਲੇ ਕੋਟ ਸਵੈਟਰ ਸਜੇ ਪਏ ਸੀ ਪਰ ਇਹਨਾੰ ਚੋੰ ਬਹੁਤਿਆੰ ਦੇ ਮੁੱਲ ਵਾਲੀ ਪਰਚੀ ਪੜ੍ ਕੇ ਕੋਟ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਚੋੰ ਤੱਤਾ ਤੱਤਾ ਸੇਕ ਮਾਰਨ ਲਗਦਾ, ਪਰ ਫੋਲਾ ਫਾਲੀ ਕਰਦਿਆੰ ਇੱਕ ਦਰਮਿਆੰਨਾੰ ਜਿਹਾ ਕੋਟ ਚੁੱਕ ਕੇ ਪਾ ਕੇ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਦੁਕਾੰਨ ਚ ਲੱਗੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਅੱਗੇ ਖੜ੍ਕ ਕੇ ਬਟਣ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਸੱਜੇ ਖੱਬੇ ਘੁੰਮਦਿਆੰ ਪਸੰਦ ਕਰਕੇ ਖਰੀਦ ਲਿਆੰਦਾ ਦਿਨਾੰ ਚ ਹੀ ਚੰਗੀ ਠੰਢ ਉਤਰ ਆਈ ,ਬਰਫ ਦੇ ਢੇਰ ਲੱਗ ਗਏ ।
ਹੁਣ ਰੋਜ਼ ਸਵੇਰੇ ਜਦ ਕੰਮ ਤੇ ਜਾਣ ਲੱਗਿਆ ਇਹ ਨਮਾੰ ਕੋਟ ਪਾਉਨੈੰ ਤਾੰ 30 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾੰ ਲੁਧਿਆਣੇ ਘੰਟਾਘਰ ਕੋਲ ਬੈਠੇ ਨਿਪਾਲੀਆੰ ਤੋੰ ਬਾਬੇ ਦਾ ਲੈਕੇ ਦਿੱਤਾ ਭੂਰੇ ਰੰਗ ਦਾ ਕੋਟ ਚੇਤੇ ਆ ਜਾੰਦੈ…..ਬੜਾ ਨਿੱਘਾ ਕੋਟ ਸੀ, ਲੋਹੜੀ ਵੇਲੇ ਦੇ ਧੁੰਦਾੰ ਵਾਲੇ ਦਿਨਾੰ ਚ ਵੀ ਠੰਢ ਨੀ ਸੀ ਲੱਗਣ ਦਿੰਦਾ ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਿਲਾੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਠੰਢੇ ਮੁਲਕ ਚ ਵਰਤ ਹੋ ਫਿਰ ਇਧਰ ਮੇਰੇ ਭਾਗਾੰ ਦਾ ਨਿੱਘ ਲੈਕੇ ਆਇਆ ਸੀ ਪਹਿਲੇ 2-3 ਸਿਆਲ੍ ਤਾੰ ਵਧੀਆ ਕੱਢ ਗਿਆ,ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਨੂੰ ਕੂਹਣੀਆੰ ਤੋੰ ਘਸਣ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ, ਗੁੱਟਾੰ ਕੋਲੋੰ ਵੀ ਢਿੱਲਾ ਹੋ ਗਿਆ , ਜੇਬ੍ਾੰ ਤੋੰ ਪਾਟ ਚੱਲਿਆ ਸੀ ਮਾਤਾ ਨੇ ਪਾਟਿਆ ਸਿਉੰ ਕੇ ਘਸੇ ਹੋਏ ਤੇ ਮੋਟੇ ਕੱਪੜੇ ਦੀਆੰ ਟਾਕੀਆੰ ਲਾ ਫੇਰ ਵਧੀਆ ਪਾਉਣ ਜੋਗਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਉੱਚਾ ਤਾੰ ਹੋ ਚੱਲਿਆ ਸੀ ਪਰ ਦੋ ਸਿਆਲ ਹੋਰ ਕੱਢ ਗਿਆ ਉਹਤੋੰ ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਮੈੰ ਤੇ ਮੇਰੇ ਬੇਲੀ ਤਾਰੀ ਨੇ ਮਾਘੀ ਦੇ ਮੇਲੇ ਤਖਤੂਪੁਰੇ ਨੂੰ ਜਾੰਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਖਿੱਚਦਿਆੰ ਜਦ ਮੈੰ ਟਰੰਕ ਚੋੰ ਕੋਟ ਕੱਢ ਕੇ ਪਾਇਆ ਤਾੰ ਬਾਹਾੰ ਉਚੀਆੰ ਹੋ ਗਈਆੰ ਤੇ ੳਧਰੋੰ ਮਸੀੰ ਖਿੱਚ ਖੁੱਚ ਕੇ ਧੁੰਨੀ ਢਕੀ… ਐਧਰ ਤਾਰੀ ਦੀ ਕੋਟੀ ਨੂੰ ਵੀ ਟਿੱਡੀਆੰ ਟੁੱਕ ਗੀਆੰ ਸੀ ਮੈੰ ਤਾਰੀ ਨੂੰ ਪਾਟੀ ਕੋਟੀ ਨੂੰ ਕੁੜਤੇ ਦੇ ਹੇਠਾੰ ਦੀ ਪਾਉਣ ਦੇ ਜੁਗਾੜ ਕਰਦੇ ਨੂੰ ਰੋਕ ਕੇ ਆਪਣਾ ਉੱਚਾ ਕੋਟ ਫੜਾਉੰਦਿਆੰ ਕਿਹਾ,” ਤਾਰੀ..ਆਹ ਦੇਖੀੰ ਤਾੰ ਪਾਕੇ , ਤੇਰੇ ਆਜੂ ਮੇਚ !! ਮੱਧਰੇ ਕੱਦ ਦਾ ਤਾਰੀ ਐਨ੍ ਮੇਚ ਦਾ ਕੋਟ ਪਾਕੇ ਬਾਬੂ ਬਣਿਆੰ ਖੜ੍ਾ ਸੀ ਨਾਲੇ ਸੰਗਦੇ ਦਾ ਹਾਸਾ ਵੀ ਨੀ ਸੀ ਰੁਕ ਰਿਹਾ ਆਹ ਤਾੰ ਗੱਲ ਬਣਗੀ ਬਾਈ ..ਮੇਲਾ ਦੇਖਣ ਦਾ ਸੁਆਦ ਆਜੂ ਪਰ ਬਾਈ ਤੂੰ ??? ਬਾਗੋ ਬਾਗ ਹੁੰਦੇ ਤਾਰੀ ਨੂੰ ਮੇਰਾ ਫਿਕਰ ਪੈ ਚੱਲਿਆ ਸੀ ਤਾਰੀ ਆਲਾ ਜੁਗਾੜ ਹੁਣ ਮੈੰ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ ਠੀਕ ਐ ਬਾਈ … ਅੱਜ ਸਾਰੇ ਰਾਹ ਸੈਕਲ ਹੁਣ ਮੈੰ ਈ ਚਲਾਉੰ। ਲੰਬੇ ਕੁੜਤੇ ਦੇ ਹੇਠਾੰ ਦੀ ਤਾਰੀ ਆਲੀ ਪਾਟੀ ਕੋਟੀ ਪਾਕੇ ਉੱਤੋੰ ਦੀ ਚਿੱਤਮ ਚਿੱਤੀ ਖੇਸੀ ਦੀ ਬੁੱਕਲ ਮਾਰਕੇ ਹੌਲੀ ਤੋਰਦੇ ਤਾਰੀ ਦੇ ਸੈਕਲ ਮਗਰ ਮਾੜਾ ਜਿਹਾ ਭੱਜ ਕੇ ਹੁਝਕਾ ਜਿਹਾ ਮਾਰਦਿਆੰ ਮੈੰ ਬੈਠ ਗਿਆ ਅਤੇ ਕੋਟ ਤੇ ਮੇਲੇ ਦੇ ਚਾਅ ਚ ਤਾਰੀ ਨੇ ਸੈਕਲ ਦਾ ਬੰਬੂਕਾਟ ਬਣਾਅ ਦਿੱਤਾ।
ਲੰਘੇ ਸਮੇ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਕੁਛ ਬਦਲ ਗਿਆ ਪਰ ਅੱਜ ਆਹ ਪੋਲੋ ਦਾ ਕੋਟ ਵੀ ਉਹ ਟਾਕੀਆੰ ਵਾਲੇ ਕੋਟ ਤੇ ਖੇਸੀ ਜਿੰਨਾੰ ਨਿੱਘ ਨੀ ਦਿੰਦਾ ਹੁਣ ਸ਼ਾਇਦ ਮਨ ਤੇ ਲੱਗੀਆੰ ਫਿਕਰਾੰ ਦੀਆੰ ਟਾਕੀਆੰ ਚੋੰ ਠੰਢ ਅੰਦਰ ਨੂੰ ਸਿਮਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਐ… ਬਾਹਰਲਾ ਮਨ ਆਖਦੈ …ਵਈ ਪਛਾਣ ਕਿੱਥੋੰ ਹੁੰਦੀ ਐ ਇਨਸਾਨ ਦੀ ???? ਹੁਣ ਤਾੰ ਕੱਪੜੇ,ਕਾਰਾੰ,ਜੁੱਤੀਆੰ ਈ ਔਕਾਤ ਤੈਅ ਕਰਦੀਆੰ ਨੇ ਬੰਦੇ ਦੀ…… ,”ਬੋਰੀ ਤੇ ਬੈਠਦੇ ਨੂੰ ਪੀਹੜੀ ਮਿਲ ਗਈ ਰੱਬ ਦਾ ਸ਼ੁਕਰ ਕਰਿਆ ਕਰ .. ਨਮਾਰੀ ਪਲੰਘਾੰ ਤੇ ਚੜਨ੍ਾੰ ਬਹੁਤ ਔਖੇ ਤੇ ਮੁੜਕੇ ਧਰਤੀ ਤੇ ਪੈਰ ਰੱਖਣ ਨੂੰ ਤਰਸੇੰਗਾ.. ਹੈਸੀਅਤ ਵਾਲੀ ਬਾੰਸ ਦੀ ਚਾਰ ਕੁ ਡੰਡਿਆੰ ਵਾਲੀ ਪੌੜੀ ਈ ਠੀਕ ਰਹੂ ਤੈਨੂੰ…ਸੰਗਮਰਮਰ ਦੀਆੰ ਉੱਚੀਆੰ ਪੌੜੀਆੰ ਤੋੰ ਤਿਲਕ੍ ਗਿਆ ਤਾੰ ਮੁੜਕੇ ਉੱਠ ਨੀ ਹੋਣਾ……
ਇਉੰ ਅੰਦਰਲਾ ਬਾਈ ਬਾਹਰਲੇ ਮਨ ਨੂੰ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਦਿਖਾੰਉਦੈ ਤੇ ਬਾਹਰਲਾ ਦੇਖਣਾ ਨੀ ਚਾਹੁੰਦਾ
***ਅਪਨਾ ਚਿਹਰਾ ਨਾੰ ਬਦਲਾ ਗਿਆ…
ਆਇਨੇ ਪੇ ਖ਼ਫਾ ਹੋ ਗਏ******
Amritpal Singh
