ਚਾਹਤ ਦਾ ਜ਼ਰੀਆ ਹੈ ਇਹ
ਸਿਰਫ਼ ਚਾਹ ਨਹੀਂ ਮੁਹੱਬਤ ਦਾ ਦਰਿਆ ਹੈ ਇਹ
Author
Sandeep Kaur
ਤਿੰਨ ਲਫਜ਼ਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਸੀ
ਤੂੰ ਸਮਝ ਨੀ ਸਕਿਆ ਤੇ ਸਾਥੋਂ ਕਹਿ ਨੀ ਹੋਏ
ਮੁਮਕਿਨ ਜ਼ੇ ਹੁੰਦਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਉਮਰ ਦੇਣਾ
ਤਾਂ ਮੈਂ ਹਰ ਸਾਹ ਮਾਂ ਦੇ ਨਾਂ ਲਿੱਖਦਾ
ਜ਼ੇ ਫ਼ਿਤਰਤ ਸਾਡੀ ਸਹਿਣ ਦੀ ਨਾਂ ਹੁੰਦੀ
ਤਾਂ ਹਿੰਮਤ ਤੇਰੀ ਕੁੱਝ ਕਹਿਣ ਦੀ ਨਾ ਹੁੰਦੀ
ਆਪੇ ਉੱਠ ਕੇ ਆਪਣੀ ਚਾਹ ਬਣਾਉਣੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ
ਇਹ ਤੇਰਾ ਮੂੰਹ ਨਹੀਂ ਜ਼ੋ ਸਵੇਰੇ ਤੋਂ ਬਣਿਆ ਮਿਲੇ
ਸ਼ਿਕਵੇ ਤਾਂ ਬੜੇ ਸੀ ਫੇਰ ਮੈਂ ਹੱਸਦੀ ਦੇਖੀ ਉਹ
ਅਤੇ ਚੁੱਪ ਕਰ ਮੁੜ ਆਇਆ
ਮਾਂ ਦੇ ਲਈ ਸਬ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿਓ ਪਰ
ਸਭ ਦੇ ਲਈ ਕਦੇ ਮਾਂ ਨੂੰ ਨਾਂ ਛੱਡੋ
ਅਸੀਂ ਜਿਹੋ ਜਿਹੇ ਆਂ ਓਹੋ ਜਿਹੇ ਹੀ ਰਵਾਂਗੇ
ਝੱਲ ਸਕਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਠੀਕ ਆ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਰਾਹ ਜਾਓ
ਅੱਜ ਫੇਰ ਮੇਰੀ ਚਾਹ ਠੰਡੀ ਹੋ ਗਈ
ਅੱਗ ਲੱਗ ਜ਼ੇ ਤੇਰੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਨੂੰ
ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਲੋਕ ਸੀ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ‘ਚ
ਹੁਣ ਉਹ ਵੀ ਘੱਟ ਗਏ
ਰੱਬਾ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਮੇਰੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਰੱਖੀ
ਵਾਅਦਾ ਕਰਦੀ ਹਾਂ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਤੈਨੂੰ ਧਿਆਉਂਦੀ ਰਹਾਂਗੀ
ਬੱਚ ਕੇ ਰਹਿਓਂ ਮੈਥੋਂ ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰਾ attitute rainbow ਵਰਗਾ ਆ
ਕਦੋਂ ਕਿਹੜਾ ਰੰਗ ਦਿਖਾਵੇ ਕੋਈ ਪਤਾ ਨਹੀਂ